مهارت هاي ارتباطي شاغلين حرفه هاي پزشكي شهرستان بهار در سال 1389

Assessment of Communication Skills Level among Healthcare Practitioners

مقدمه و هدف: توانايي برقراري ارتباط صحيح از مهمترين ويژگي هاي افراد شاغل در سيستم بهداشت و درمان به حساب مي آيد. اين مطالعه با هدف تعيين وضعيت مهارت هاي ارتباطي و عوامل مرتبط با آن در بين شاغلين حرفه هاي پزشكي در شهرستان بهار انجام شد. روش كار: اين مطالعه توصيفي- تحليلي در سال 1389 بر روي 309 نفر از شاغلين شبكه بهداشت و درمان شهرستان بهار انجام گرفت. آزمودني ها به روش تمام شماري در مراكز بهدشتي درماني و بيمارستانها انتخاب شده و پرسشنامه اي كه شامل دو بخش كلي اطلاعات دموگرافيك و مهارت هاي ارتباطي(كلامي، شنود و بازخورد) بود از طريق مصاحبه با شاغلين تكميل گرديد. پايايي و روايي پرسشنامه مورد سنجش و تاييد قرار گرفت. داده هاي جمع آوري شده با نرم افزار SPSS و با آزمون هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون خطي، تي دانشجويي و آناليز واريانس آناليز گرديدند. نتايج: آزمودنيها به ترتيب 2/62 ، 1/57 و 2/60 درصد نمرات قابل اكتساب براي مهارتهاي كلامي، شنود و بازخورد را بدست آوردند. در مجموع مهارت هاي ارتباطي 8/27 درصد از شركت كنندگان در مطالعه در سطح مطلوبي ارزيابي شد. اختلاف معني داري از نظر ميانگين نمره مهارت هاي ارتباطي در رابطه با متغيرهايي همچون: سن، جنس، مدرك تحصيلي، محل كار، وضعيت استخدامي و سابقه كار مشاهده شد(05/0P < ). همچنين در نتايج حاصل از مدل نهايي آناليز رگرسيون خطي؛ سن، جنس و مدرك تحصيلي از مهمترين فاكتورهاي مرتبط با مهارت هاي ارتباطي بودند( 05/0P < ). نتيجه نهايي: برآورد كلي يافته هاي مطالعه حاضر نشان داد كه وضعيت مهارت هاي ارتباطي در بين شاغلين در سطح مناسبي قرار ندارد. به نظر مي رسد آموزش مهارت هاي ارتباطي به صورت برنامه هاي بازآموزي در طول دوره اشتغال ضروري باشد.

Introduction & Objective: Communication skills are the most important characteristics for healthcare providers. The aim of this study was to assess communication skills level and its related factors among healthcare practitioners in Bahar-Hamadan. Materials & Methods: This descriptive-analytical study was carried out on 309 employees in Bahar health care system. Data-gathering tools consisted of a 3-part questionnaire: communication skills level measuring feedback, listening, and verbal communication. Subjects’ demographic variables such as age, gender, education level and job were also recorded. The obtained data was analyzed by means of the statistical software SPSS-13 using coefficient correlation, liner regression, t-test, and One-way Anova. Results: The subjects reported 62.2, 57.1, and 60.2% of receivable scores of verbal, listening, and feedback communication, respectively. Overall communication skills of 27.8% of the participants were evaluated at the desired level. Significant differences were observed in average score of communication skills related to age, gender, education degree, employment status, workhouse, and experience (P < 0.05). In liner regression, factors influencing communication skills were age, gender, and education degree (P < 0.05). Conclusion: The results reveal that the communication skills of more than half of the medical practitioners are weak and moderate. It is recommended to design some program to improve medical practitionersʹ communication skills.