ارزش سيستم امتيازبندي باليني درتشخيص گلودرد استرپتوكوكي

Clinical Scoring Value for Diagnosis of Streptococcal Pharyngitis

مقدمه وهدف: گلودرد ناشي از استرپتوكوك بتا هموليتيك گروهA شايعترين علت گلودرد حاد باكتريال در كودكان مي باشد. با توجه به شيوع فراوان بيماري و از آنجاييكه در تشخيص باليني بيماري غالبا افراط صورت مي گيرد و انجام تست هاي آزمايشگاهي نيز در همه جا امكان پذير نمي باشد مطالعه حاضر تشخيص فارنژيت استرپتوكوكي بر اساس امتيازبندي باليني و مقايسه آن با كشت حلق را مورد بررسي قرار مي دهد تا راهكار مناسب باليني جهت تشخيص و درمان سريعتر بيماري ارايه دهد. روش كار: اين مطالعه تحليلي مقطعي در مدت يكسال بر روي بيماران با محدوده سني 16-3 سال كه با شكايت گلودرد به درمانگاه اطفال مراجعه كرده بودند انجام شد. از تمام بيماران شرح حال گرفته شد ، معاينه فيزيكي بعمل آمد و بر اساس يافته هاي باليني امتيازبندي شدند. بيماراني كه بيماريهايي زمينه اي داشته و يا آنهايي كه آنتي بيوتيك و يا هر دارويي كه باعث پوشيده شدن علايم مي شد مصرف مي كردند از مطالعه حذف شدند. اطلاعات حاصل با استفاده از نرم افزار آماري SPSS و آزمونهاي آماري مربوطه مورد تجزيه و تحليل قرارگرفت و در پايان امتيازات هر بيمار جداگانه محاسبه و با كشت حلق مقايسه شد. حساسيت ، ويژگي، ارزش اخباري مثبت و ارزش اخباري منفي براي هر يافته باليني نيز مورد بررسي قرار گرفت. نتايج: در مجموع 350 بيمار با شكايت گلو درد مراجعه كردند. از كل 350 بيمار مورد مطالعه 315 نفر تب داشتند كه در 1/51 % كشت حلق مثبت با حساسيت 1/51 % وويژگي 77% بود(P < 0.01). 127 نفر پتشي حلق داشتند كه در 67% كشت حلق مثبت با حساسيت 9/66 % وويژگي 5/73% بود(P < 0.002). تعداد 105 نفر اگزودا در حلق داشتند كه در 7/65% كشت مثبت حلق با حساسيت 7/65 % و ويژگي 3/58% بود(P < 0.001). تعداد 293 نفر آدنوپاتي قدامي گردن داشتند كه در 24/53% كشت حلق مثبت با حساسيت 2/53% و ويژگي 8/73% بود(P < 0.002). تعداد 182 نفر عدم وجود URI داشتند كه در 9/65% كشت مثبت حلق با حساسيت 9/65% و ويژگي 4/70% بود. (P < 0.008) تعداد 130 نفرگلودرد داشتند كه در 3/66% كشت مثبت حلق با حساسيت 3/62% و ويژگي 59% بود(P < 0.001). تعداد 310 نفر اريتم حلق داشتند كه 6/51% كشت مثبت حلق با حساسيت5/57% و ويژگي 7/22 %داشتند(P < 0.02). 99 نفر علايم گوارشي داشتند كه در 14/66% كشت مثبت حلق با حساسيت6/64% و ويژگي 8/58 % بود (P < 0.005). تعداد 116 نفر سر درد داشتند كه در 86/75% كشت مثبت حلق با حساسيت 9/75% و ويژگي 9/64% داشتند. (P < 0.001) از 350 بيمار مراجعه كننده 155 نفر امتياز 7 وبيشتر داشتند كه از اين تعداد در 25/83 % كشت حلق مثبت بود و 111 نفر امتياز 5 و 6 داشتند كه از اين تعداد در 28 درصد كشت حلق مثبت بود و 84 نفر امتياز 4 و كمتر داشتند كه فقط در 7 درصد كشت حلق مثبت بود. نتيجه نهايي: يافته هاي اين مطالعه نشان داد كه هر چه عدد امتياز باليني بيشتر باشد شانس مثبت شدن كشت حلق نيز بيشتر مي شود و توصيه مي گردد از اين سيستم امتياز بندي باليني در تشخيص فارنژيت استرپتوكوكي به ويژه در مناطفي كه انجام كشت حلق و روشهاي تشخيصي سريع آنتي ژنيك به راحتي امكانپذير نيست، استفاده شود تا بيماري را دقيقتر تشخيص داده و از تجويز بي رويه آنتي بيوتك نيز اجتناب گردد.

Introduction & Objective: B- hemolytic group A streptococcus is the most common cause of acute bacterial pharyngitis in children.Due to the high incidence of this disease and itʹs difficult diagnosis , we decided to compare clinical scoring and throat cultures for diagnosis of streptococcal pharyngitis. Materials & Methods: This cross-sectional analytic study was done on 3-16 year old patients reffered to pediatric clinic with complaint of sore throat. After taking history and physical examination, scoring was done based on clinical findings.The patients with chronic disease or those who received antibiotics or other drugs were eliminated from the study. Analysis was performed using SPSS. Score for each patient was calculated and compared with the result of throat cultures. Sensitivity, specificity, positive and negative predictive values for each clinical finding were determined. Results: 315 patients out of 350 patients with complaint of sore throat referred to the clinic had fever of whom 51.1% had positive throat culture with 51.1% sensitivity and 77% specifity (p < 0.01). 127 patients had pharyngeal petechia of whom 67% had positive throat culture with 66.9% sensitivity and 73.5% specifity (p < 0.002). 105 children had pharyngeal exudates of whom 65.7% had positive throat culture with 65.7% sensitivity and 58.3% specifity (p < 0.001). Anterior cervical lymphadenopathy was detected in 293 patients of whom 53.24% had positive throat culture with 53.2% sensitivity and 73.8% specifity (p < 0.002). 182 patients had no signs of upper respiratory infection, among them 65.9% had positive throat culture with 65.9% sensitivity and 70.4% specifity (p < 0.001). 130 patients had sore throat, 66.3% of them had positive throat culture with 62.3% sensitivity and 59% specifity (p < 0.001). 310 patients had pharyngeal erythema of which 51.6% had positive throat culture with 57.5% sensitivity and 22.7% specifity (p < 0.02). 99 children had gastrointestinal signs, 66.14% had positive throat culture with sensitivity 64.6% and specifity was 58.8% (p < 0.005). Headache occurred in 116 patients of whom 75.86% had positive throat culture with 75.9% sensitivity and 64.9% specifity (p < 0.001). From 350 patients, in 155 children scores were equal or more than 7 of whom 83.25% had positive culture. Equal scores of 5-6 were detected in 111 patients of whom 28% had positive culture. In 84 patients scores were equal or less than 4 among them only 7% had positive culture. Conclusion: Findings of this study showed that with increase in clinical score, the probability of positive throat culture increases. We recommend this clinical scoring system for diagnosis of streptococcal pharyngitis especially in areas where throat culture and rapid antigen detection test are not available so it can be useful for better diagnosis and reduces inappropriate antibiotic prescription.