بهينهسازي روش جايگزيني جلبكهاي تك‌سلولي با محصولات جانبي كشاورزي در تغذيه آرتميا اروميانا (Artemia urmiana) و آرتمياي پارتنوژنز

Optimizing the technique for unicellular algae with agricultural by-products in feeding Artemia urmiana and parthenogenetic Artemia

به منظور بررسي امكان بيشترين جايگزيني جلبك‌هاي تك سلولي با منابع غذايي ارزان قيمت در تغذيه آرتميا، دو سويه آرتميا اروميانا و آرتمياي پارتنوژنز تحت شرايط آزمايشگاهي با استفاده از سه منبع غذايي شامل: سبوس گندم، كنجاله سويا و مخلوط 50/50 درصد سبوس گندم و سويا در 12 تيمار مختلف كه هر كدام از اين تيمارها با درصدهاي متفاوتي از جلبك دوناليلا سالينا تركيب شده بودند، به مدت 15 روز تغذيه شدند و نتايج حاصل با آرتمياهاي گروه شاهد كه فقط با استفاده از جلبك دوناليلا سالينا تغذيه شده بودند مورد مقايسه قرار گرفتند. در پايان دوره تيمارهاي شاهد در هر دو سويه (با 11/9 ميلي‌متر رشد و 25/86 درصد بازماندگي در آرتميا اروميانا و 55/8 ميلي‌متر رشد و 85 درصد بازماندگي در آرتمياي پارتنوژنز) تقريباٌ بهترين وضعيت را داشتند. در آرتميا اروميانا تيمارهاي شماره 6 تا 9 (8/95 تا 88 درصد جايگزيني جلبك) جيره سبوس گندم، تيمار شماره 7 (با 94 درصد جايگزيني جلبك) جيره سويا و تيمارهاي شماره 5 تا 7 (با 97 تا 94 درصد جايگزيني جلبك) جيره مخلوط سبوس گندم/سويا در رشد و بازماندگي اختلاف معني‌داري با تيمار شاهد نداشتند. در آرتمياي پارتنوژنز نيز تيمارهاي شماره 7 تا 11 (با 94 تا 82 درصد جايگزيني جلبك) جيره سبوس گندم، تيمارهاي شماره 8 تا 9 (با 91 تا 88 درصد جايگزيني جلبك) جيره سويا و تيمارهاي شماره 8 تا11 (91 تا 82 درصد جايگزيني جلبك) جيره مخلوط سبوس گندم/سويا در رشد و بازماندگي فاقد اختلاف معني‌دار با تيمار شاهد مربوطه بودند. با توجه به نتايج بدست آمده مي‌توان مقدار زيادي ضايعات كشاورزي ارزان قيمت را جايگزين جلبكهاي تك سلولي كه توليد آنها با صرف هزينه گزاف و بكارگيري نيروي انساني همراه است، نمود.

In order to assess the maximum replacement possibility of unicellular green algae with cheap food sources for feeding Artemia, two strains of Artemia urmiana and parthenogenetic Artemia were fed under laboratory condition using wheat bran, soybean meal and 50/50% mixed diet of wheat bran/soybean, each in 12 different concentrations together with different rations of Dunaliella salina for 15 days. The results were compared with those fed only on algae D. salina as control group. At the end of the experiment, control groups in each two strains (with 9.11mm growth and 86.25% survival in A. urmiana and 8.55mm growth and 85% survival in parthenogenetic Artemia) had almost the best condition. In A. urmiana treatments 95.8-88% replacement for algae of wheat bran, treatment 94% replacement for algae of soybean and treatments 97-94% replacement for algae of mixed wheat bran/ soybean showed no significant differences with control in both growth and survival. In parthenogenetic Artemia treatments 94-82% replacement for algae of wheat bran, treatments 91-88% replacement for algae of soybean and treatments 91-82% replacement for algae of mixed wheat bran/soybean showed no significant differences with their control in both growth and survival. According to the results, it seems that single-cell algae and their production requires exorbitant spending and personnel which can be replaced with easily affordable agricultural wastes, without need to specialized staff.