تاثير مصرف طولاني مدت راني‌تيدين بر ساختار هيستولوژيك بيضه رت بالغ

The Effects of Ranitidine Long Term Use on Histological Structure of Mature Rat Testis

مقدمه: باتوجه به اثر راني تيدين در مهـار آنـزيـمهاي Na+ K+ ATPase ، Ca++ ATPase وMg++ ATPase در بيضه‌ها ، افزايش سطح پرولاكتين ، اختلال در متابوليسم استروژن دركبد و گزارشاتي مبني بر ژينكوماستي تاثير مصرف طولاني مدت راني تيدين بر بيضه مورد مطالعه قرار گرفت. نتيجه گيري: راني تيدين دردوز اپتي مم و دراز مدت ضايعه اي درساختار طبيعي بيضه ايجاد نكرده واثر معني داري بر تغيير قطر و ضخامت پوشش لوله هاي سميني فر نشان نمي دهد. يافته ها: راني تيدين دردوز اپتي مم(g/kg/day10) و دراز مدت ضايعه بافتي درساختار طبيعي بيضه ايجاد نكرده و بر تغيير قطر و ضخامت پوشش لوله هاي سميني فرنسبت به گروه كنترل تاثير معني داري نشان نداد. راني تيدين در دوزهاي بالا (70 و400 mg/kg/day) موجب ايجاد شكاف در پوشش لوله ها ، حفره دار شدن لوله ها ، آتروفي لوله ها و كاهش معني دار ضخامت پوشش لوله هاي سميني فر شد (05/0p < )؛ ولي موجب تغيير قطر لوله ها شد. مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي 40 رت نر بالغ دو ماهه آلبينو به چهار گروه 10 تايي (يك گروه كنترل و سه گروه آزمايشي 1، 2 و 3) تقسيم شدند. حيوانات گروه آزمايشـي 1 ، 2 و 3 براي مدت دو ماه به ترتيب تحت تجويز دهاني رانـي‌تيديـن با دوزهاي 10 ، 70 و400 mg/kg/day قرار گرفتند. بيضـه راست برداشته و در محلول بوين ثابت گرديد. بعد از پردازش بافتي و برش گيري ، برشها با روشهاي H&E ، پاس و تريكروم رنگ‌آميزي و مورد مطالعه كيفي و مرفومتريك قرار گرفتند.متغيرهاي كمي با تست توكي و p < 0.05 به كمك نرم افزار spss12 ارزيابي شد.

Background: Since ranitidine inhibits the activity of testis Na+-K+ATPase, Ca++ATPase and Mg++ATPase enzymes, and affects estrogen metabolism in the liver and causes gynecomastia, the effects of long term use of ranitidine on testis were studied. Materials and Methods: In this experimental study 40 two-month aged male rats were divided into four groups (control group and 1, 2&3 test groups). Test groups were treated with 10, 70&400 mg/kg/day ranitidine orally for two months. Right testis of each rat excised and fixed in Buins fluid. After processing and sectioning, samples stained by H&E, PAS & Trichrom staining methods and then studied qualitatively and quantitatively. Quantitative values were assessed by Tukey test in P < 0.05 with SPSS Ver.12. Findings: Ranitidine didn’t make histological lesions in testis and had no significant effect on diameter of seminiferous tubule (St) and epithelial thickness in optimal dose (10 mg/kg/day). High doses of ranitidine (70 & 400 mg/kg/day) led to cleft formation in St epithelium, ST epithelial cavitation, St atrophy and decreased St epithelial thickness, but didn’t change St diameter. Conclusion: long term consumption of Ranitidine at optimal dose didn’t cause lesions in normal testis structure and didn’t show significant effects on St diameter and thickness of St epithelium.