ارتباط و پيوستگي آيات قرآن و نقدي بر برخي اصطلاحات معاصر

Relation and Continuity of the Verses of the Quran in its History and a Critique on some Contemporary Expressions

بررسي پيوستگي ميان آيات از ديرباز تا كنون مورد توجه مفسران بوده است. نخست با عناويني چون نظم قرآن و تناسب ميان آيات و سور به بررسي پيوستگي ميان آنها پرداخته و فقط ديد خطي ـ جزيي‌نگر داشته‌اند. ولي در قرن چهاردهم، مفسّران و قرآن‌پژوهان، محققانه‌تر و عميق‌تر و با ديدي فراتر از تناسب و نگاه جزيي‌نگرانه به ساختار و متن آيات پرداخته و با توجه به سياق آنها و پيوستگي لفظي و معنايي و آوايي، به دنبال بيان پيوستگي و ارايه مجموعه‌اي منسجم و هماهنگ از آيات قرآنند و اعتقاد دارند كه اين نوع نگاه، در تفسير صحيح آيات قرآن و برطرف نمودن برخي از اختلافات تفسيري موثر است و حتي آن را مقدمه‌اي براي فهم صحيح آيات قرآن مي‌دانند. لذا در اين پژوهش به واكاوي تعابير و اصطلاحات جديد مي‌پردازيم.

Considering the continuity among the verses have long been considered by commentators.First, it has been considered with titles such as the order of the Quran, the proportion between the verses and Suras, with a trivial perspective.But in the fourteenth century, the commentators and Quranresearchers have dealt with it with adeeper and more scholarly insight to the structure and the text of the verses, and given to the context of the verses and verbal, semantic and phonetic coherence, they sought to express a coherent and coordinate continuity of the verses and believed that this kind of looking could effecton the correct interpretation of these verses of the Quran solving some interpretive differencesand even considered it a prelude to understanding the Quran correctly. Thus, in this study we analyze the new interpretations and terminologies.