سبك‌شناسي نظم در قرن ششم

Verse Styli sties in the٦th Century

بخش دوم از مقاله شادروان استاد سيد ضيا الدين سجادي كه بخش نخست آن در شماره پيشين به اطّلاع خوانندگان گرامي رسيد، اختصاص به معرفي ويژگي‌هاي سبك دو شاعر برجسته ديگر از قرن ششم يعني انوري و جمال الدّين اصفهاني دارد. در اين بخش ابتدا بارزترين ويژگي‌هاي سبك انوري در قصايد، غزليات و رباعيات از نقطه‌نظر كاربرد كلمات و تركيبات، وزن اشعار، قافيه و رديف و نيز محتواي اشعال وي و موضوعات اصلي مندرج در آن مورد بررسي قرار گرفته است. در بخش معرفي جمال الدّين اصفهاني نيز ضمن بر شمردن آراي منتقدان ادبي، تاثير‌پذيري‌ها، سبك قصايد، اوزان، قافيه و رديف و صنايع بديعي مورد استفاده او و نيز معلومات و اطلاعات درج شده در شعر وي و سرانجام تركيب‌بندها، غزليات، قطعات و رباعيات وي مورد ارزيابي قرار مي‌گيرد.

This is the second part of Sayed Ziaodin sajjadi deceased proffessorʹs essay which the first part was published in the previous number of the magazine was about two poets of the 6th century, Anvari and Jamaladdin Esfahani. In this essay first we are going to survey the most salient characteristics of Anvariʹs style in his elegy, lyric poems, quatrains, according to his taste in words and combination, poemʹs rhythme, rhyme and line, and also content of his poems and its main subjects. Jamaladdin Esfahani is introduced with literary ~ritics` point of views, innuences, elegyʹs style, rhythme, rhyme and line, rhetorical Figures that he applied and also the information thatʹs found in his poetry, his lyrics and quatrains.