اثر دو شدت حسي و حركتي تحريك الكتريكي كاتدي بر پتانسيل آسيب و ويژگي‌هاي بيومكانيكي زخم حاد تمام ضخامت پوستي در موش صحرايي

Effects of sensory and motor cathodal electrical stimulatons on the injury potential and biomechanical properties of acute skin full-thickness wound in rats

مقدمه: هدف اين مطالعه بررسي اثر شدت جريان حسي و حركتي تحريك الكتريكي كاتدي بر پتانسيل آسيب، بسته شدن سطح زخم و ويژگي‌هاي بيومكانيكي بافت ترميم شده بود. مواد و روش‌ها: 30 سر موش صحرايي نر بالغ نژاد اسپراگ دالي با وزن 400-300 گرم به صورت تصادفي در سه گروه شاهد، تحريك شدت حسي و شدت حركتي قرار گرفتند. برش تمام ضخامت پوستي به طول 5/2 سانتي‌متر در ناحيه پشتي حيوان ايجاد شد. در گروه تحريك حسي، جريان مستقيم با شدت 600 ميكروآمپر و در گروه تحريك حركتي، جريان تك فاز با پالس‌هاي مربعي يك سويه، عرض پالس 300 ميكروثانيه و شدت 2/3-5/2 ميلي‌آمپر به مدت يك ساعت و يك روز در ميان تا 21 روز اعمال گرديد. سطح زخم و پتانسيل تفاضلي پوست از روز اول و سپس يك روز در ميان اندازه‌گيري شد. در روز 21 تست كششي يك محوري انجام شد و تنش، كرنش، مدول الاستيك، و سطح زير منحني نيرو- تغيير شكل محاسبه شد. يافته‌ها: پتانسيل پوست در گروه تحريك حسي و شاهد در روز 15 و در گروه تحريك حركتي در روز 17 به سطح طبيعي رسيد. سطح زخم در گروه تحريك حسي در روز 15 و در گروه تحريك حركتي و شاهد در روز 17 ترميم به طور كامل بسته شد. تفاوت معني‌داري در پارامترهاي بيومكانيكي بافت ترميم شده بين سه گروه مشاهده نشد (05/0 > P). نتيجه‎گيري: شدت جريان حركتي بر خلاف تصور، تاثير بيشتري بر پارامترهاي بيومكانيكي بافت ترميم شده نداشت. به نظر مي‌رسد تغيير محيط مكانيكي ايجاد شده با اعمال تحريك الكتريكي، نتوانسته است نقش تنش‌ها و كرنش‌هاي طبيعي روزانه را كه به بافت وارد مي‌شود، بازسازي نمايد و موجب بلوغ زودهنگام فيبرهاي كلاژن و پيوندهاي درون و بين مولكولي شود. كليد واژه‌ها: تحريك الكتريكي كاتدي، شدت حركتي، شدت حسي، قدرت كششي، پتانسيل آسيب

Introduction: The aim of the present study was to investigate the effects of sensory and motor cathodal electrical stimulation (ES) on the injury potential, wound closure time and biomechanical properties of acute full-thickness wound in rats. Materials and Methods: Thirty healthy male Sprague-Dawley rats were randomly assigned to either a control, a sensory [direct current (DC), 600 ?A] or a motor (monophasic current, pulse duration 300 ?s, 100 Hz, 2.5-3.2 mA) stimulation group. A 2.5 cm full-thickness skin incision was made on each animalʹs dorsal region. The stimulation groups received ES for 1 h/day every other day. Wound surface area and differential skin surface potential were measured on the first day and again until the 21st day, every other day. On the 21st day, uniaxial tensile test was carried out and biomechanical properties including stress, strain, E modulus and area under load –deformation curve were measured. Results: Skin potential returned to basal level on the 15th day for the sensory stimulation and control group, and on the 17th day for the motor stimulation group. The wound surface area was closed on the 15th day for the sensory stimulation group whereas this was observed on the 17th day for the motor stimulation and control groups. The motor intensity stimulation could not improve the biomechanical properties of the repaired wound. Conclusion: It seems that the mechanical environment induced by motor intensity of electrical stimulation cannot simulate the role of normal daily stress and strain for the maturation of collagen fibers and their cross links. Keywords: Cathodal electrical stimulation, Motor intensity, Sensory intensity, Tensile strength, Injury potential