كليدواژه :
رستاخيز واژگان , تك گويي دروني , بن مايه هاي نمادين , گفتگو , شگردهاي روايي
چكيده فارسي :
«ادبيات مقاومت» در حوزه روايي آن به دليل توفيق در ايجاد هماهنگي متقن ذهنيّت با عينيّت و هم گوني احساس و انديشه راوي و مخاطب، روايت گير را به بازانديشي و تلقّي ديگرگون از حقيقت وامي دارد؛ و با حركت در طيف معاني و واژه ها و ايجاد تقابل در ارزش ها، انديشه ها و باورها، خواننده را از واقعيت موجود به واقعيتي پررنگ تر مي كشاند و ديگرباره حقايق و واقعيات را فراياد او مي آورد؛ و در نهايت با تمركز بر شعور يا خردجمعي (ذهن برتر يا ناخودآگاه) و دست يابي به رگه هايي از ذهنيّت جمعي، روايت گير را به اوج شعور و آگاهي سوق مي دهد.
«رمان ارميا» به عنوان اثري ارزشمند در حوزه ادبيّات مقاومت، با بهره گيري از بن مايه هاي نمادين، ايجاد «لذّت زيبايي» از طريق توصيف هاي برجسته و جاندار، رستاخيز واژگان (برجسته سازي و تشخّص كلامي) در به كارگيري تعابير متفاوت و ديگرگون، جريان سيّال ذهن (تك گويي دروني) و گفتگو (ديالوگ) در نيل به اثري فراگير و ماندگار توفيق يافته است.
در اين گفتار با استفاده از شيوه تحليلي - توصيفي، شگردها و كاركردهاي
روايت پردازي و تعابير نمادين در «رمان ارميا» مورد بررسي و تحليل قرار گرفته است.
چكيده لاتين :
“Resistance Literature”, in its narrative domain due to its success in creating the stable coordination of mentality with objectivity, as well as the homogeneity of the emotion and thought of narrators and speakers, force the narrator to rethink and consider reality in a different way. Moving into the spectrum of meanings, and words as well as creating the contrast in the values, thoughts and beliefs, it guides the reader to the most significance reality from the available reality or truth, recalling him again the facts and realities. Finally, by focusing on the sense or collective wisdom (superior mind or unconsciousness) and achieving the veins of collective mentality, it guides the narrator to the climax of sense and knowledge.
“Ermia” novel, a valuable work in the domain of “Resistance Literature”, was succeeded in being as a pervasive and widespread work in this literature by using the symbolic motif, creation of the “Pleasure of Beauty” through the dominant and living descriptions, word’s resurrection (highlighting and verbal recognition) in using the different interpretations, stream of consciousness (internal monologues) and dialogue.
In this paper, by the descriptive–analytic method, narrating techniques and applications as well as symbolic interpretations in the novel were studied and analyzed.
Key words
Symbolic motif, narrative techniques, words’resurrection, internal monologue, dialogue.
