تغييرات پروتيين شوك گرمايي و سوپراكسيد ديسموتاز بافت ريه متعاقب فعاليت منظم بدني و تغذيه ضد اكسايشي- مطالعه اثر آلودگي هوا

هدف مطالعه حاضر بررسي تغييرات پروتيين شوك گرمايي(HSP72) و سوپراكسيد ديسموتاز(SOD) بافت ريه به دنبال 8 هفته تمرين هوازي و مكمل تغذيه اي ضداكسايشي در موش هاي ويستار در معرض استات سرب بود. 40 سر موش جوان 50 روزه به صورت تصادفي به گروه كنترل(شم) و چهار گروه درمان شامل گروه هاي سرب، مكمل ضداكسايشي، تمرين هوازي و گروه تركيبي دسته بندي شدند. گروه هاي درمان 20 ميلي گرم به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن استات سرب را به مدت 8 هفته ( سه روز در هفته)، در حالي كه گروه مكمل و گروه تركيبي در همين مدت علاوه بر سرب، مقدار30 ميلي گرم محلول كوركومين به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن را نيز به صورت زيرصفاقي دريافت كردند. به علاوه، گروه هاي تمرين هوازي و تركيبي، تمرين دويدن فزاينده را 5 جلسه در هفته با سرعت 15 تا 22 متر در دقيقه و به مدت 25 تا 64 دقيقه اجرا كردند. مقادير HSP72 در بافت هموژنيزه شده ريه با روش الايزا اندازه گيري شد. به علاوه، سوپر اكسيد ديسموتاز بافت ريه و سطوح مالوندي آلدهيد و ظرفيت ضداكسايشي تام خون با روش هاي استاندارد تعيين شدند. داده ها با روش آناليز واريانس يكطرفه و توكي در سطح 05/0 p ? تحليل شد. تزريق زير صفاقي سرب باعث افزايش معنادار مقادير HSP72 و مالوندي آلدهيد و كاهش معنادار مقادير سوپر اكسيد ديسموتاز و ظرفيت ضداكسايشي تام در گروه سرب در مقايسه با گروه شم و ساير گروه هاي درمان شد، اين در حالي است اجراي تمرين هوازي ، مكمل گيري ضداكسايشي و تركيبي از اين دو عامل درماني اگرچه تغيير معناداري در مقادير HSP72 و مالوندي آلدهيد ايجاد نكرد، اما باعث مهار افزايش ناشي از القاي سرب شد. با وجود اين، اجراي پروتكل هاي درمان به ويژه روش تركيبي باعث بهبود معنادار سوپر اكسيد ديسموتاز و ظرفيت ضداكسايشي تام در گروه هاي درمان در مقايسه با گروه هاي شم(كنترل) و سرب شده است. بر اساس اين يافته ها مي توان گفت شيوه زندگي سالم ممكن است در تعديل روندهاي اكسايشي/ ضداكسايشي ناشي از قرارگيري مزمن در معرض سرب سودمند باشد.