تاثير شدت گرم كردن بر مولفه آهسته اكسيژن مصرفي و متغيرهاي قلبي-تنفسي فعاليت زيربيشينه در زنان تيم ملي فوتسال

هدف اين پژوهش مطالعه اثر شدت تمرينات مقدماتي بر مولفه آهسته اكسيژن مصرفي و متغييرهاي قلبي تنفسي فعاليت زيربيشينه در زنان تيم ملي فوتسال بود. بازيكنان تيم ملي فوتسال(10نفر) با ميانگين سني2/3±5/22سال، ميانگين وزن 17/6± 04/56 كيلوگرم، ميانگين قد67/3± 163 سانتي متر، ميانگين درصد چربي 8/3±5/23، شاخص توده بدني 22/2±07/ 21 كيلوگرم بر متر مربع و حداكثر اكسيژن مصرفي61/4± 05/46 ميلي ليتر/ دقيقه/كيلوگرم در اين پژوهش شركت كردند. پس از اندازه گيري حداكثر اكسيژن مصرفي و آستانه لاكتات آزمودني هادر 3جلسه جداگانه( در يك طرح تصادفي) 2پروتكل گرم كردن(شديد، متوسط) و بدون گرم كردن را قبل از فعاليت زيربيشينه(دويدن با80% اكسيژن مصرفي آستانه لاكتات) انجام دادند. تمام گازهاي تنفسي در طول فعاليت توسط دستگاه تجزيه و تحليل گازهاي تنفسي(Gas Analyzer )جمع آوري شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از آناليز واريانس يكطرفه با اندازه گيري مكرر استفاده شد. يافته هاي پژوهش نشان داد اكسيژن مصرفي(p=0/45 )، تهويه ريوي(0/89=p)، دي اكسيدكربن توليدي (p=0/7)، معادل تهويه اي اكسيژن(0/32 =p) و ضربا قلب(0/28=p ) در مولفه آهسته (بين دقايق 3و6) تمرين زيربيشينه بين سه وضعيت كاهش غير معني داري داشت.همچنين نتايج همبستگي بالايي بين اكسيژن مصرفي و تهويه ريوي(بين دقايق3و6) نشان داد) 0/51=r). بنابراين در مجموع مي توان گفت هر دو نوع شدت گرم كردن اثر مشابهي بر مولفه آهسته اكسيژن مصرفي و متغيرهاي تنفسي دارد.