اثر پيش فرض هاي متعارض در سياستگذاري علم و فناوري: موردكاوي فرايند تصويب قانون ايمني زيستي در ايران

Impacts of the Contradictory Assumptions in Science and Technology Policy: The Case of Biosafety Legislation in Iran

قانون ايمني زيستي كشور، در ارتباط با فناوري زيستي و مواجهه با ريسكهاي احتمالي آن، پس از حدود 8 سال كشمكش و اختلاف نظر ميان وزارتخانه و سازمان هاي درگير در ارديبهشت ماه 1388 به تصويب مجلس شوراي اسلامي رسيد. اما شواهد موجود نشان مي دهد كه اين قانون نه تنها كمكي به حل مسايل كشور نمي تواند بكند، بلكه احياناً به معضلات موجود دامن نيز خواهد زد. موضوع مورد بحث اين مقاله، بررسي كشمكش ها و اختلا ف هايي گسترده پيرامون قانون ايمني زيستي و قانونگذاري در حوزه فناوري زيستي است. اختلاف نظر و كشمكش هاي گسترده در سيستم هاي سياستگذاري حكومتها و دولت ها، به خصوص زماني كه ريسك، علم و فناوري با يكديگر گره ميخورند يكي از حوزه هايي است كه پژوهشگران حوزه سياستگذاري علم و فناوري به صورت جدي به آن پرداخته اند. مقاله حاضر عقيده دارد كه وجود مجموعه اي از پيش فرض هاي جهت دهنده و متعارض درون سيستم قانو نگذاري كشور باعث فقدان شكل گيري تفاهم و رسيدن به پارادايم مشترك و در نتيجه دامنه داري اختلا فها گرديده است. در ادامه با توسعه چارچوبي كه مناسب شرايط ايران است، چنين پيش فرض هايي احصا گرديده و تفاو تهاي ميان آنان و اثر آنها بر فقدان شكل گيري تفاهم آشكار ميگردد. از منظر ارايه راهكار، مادامي كه چنين پيش فرض هايي درون سازمان هاي دخيل در اين موضوع وجود داشته باشد، كشمكش ها ادامه خواهد يافت و بنابراين به جاي بحث در مورد سازوكارهاي اجرايي، مقاله پيشنهاد مي دهد كنشگران بايد ابتدا در ارتباط با پيش فرض هاي احصا شده در مقاله به بحث و تبادل نظر بپردازند تا در سايه تفاهم ايجاد شده بتوانند به سمت سازوكارهاي اجرايي حركت كنند.

The biosafety law of Iran was passed by Parliament on May 2009 after nearly 8 years of disputes and disagreements between the ministries and other organizations involved. Biosafety is related to regulating biotechnology and its possible risks. However, the evidence suggests that this law might not be a helpful basis for resolving controversies, but it might also raise the profile of the issue further. This paper seeks to analyze the widespread controversies over the Biosafety Law of Iran. Analyzing controversies has been an interesting topic for scholars of science and technology policy, especially when the regulation of technology hinges on risk and science. This paper argues that the persistence of some contradictory framing assumptions engender the current controversies and have hindered the shaping of a convergence within the system over the Biosafety Law. The paper will develop a framework suitable for the situation of Iran that could identify those framing assumptions. This understanding suggests that controversies will persist as long as those framing assumptions remained unchanged. Therefore, rather than discussing the operational mechanisms of biosafety, it is pivotal to turn to the discussion over the framing assumptions that could pave the way for reaching an agreement over the biosafety law.