مقايسه سميت نانو ذرات نقره در ماهيان آمور (Ctenopharyngodon idella) ، شيربت (Barbus grypus) ، اسكار (Astronorus ocellatus) و سوروم (Cichlosoma severums)

Comparison of Silver Nanoparticle’s toxicity in four fish species: Ctenopharyngodon idella, Barbus grypus, Astronorus ocellatus and Cichlasoma severums

استفاده از تكنولوژي نانو در صنايع مختلف بطور فزاينده اي در حال افزايش است. براي بررسي امكان استفاده از اين مواد در آبزي پروري بصورت مستقيم و اضافه نمودن نانو ذرات نقره به آب، در اين تحقيق اثرات سمي، LC50 و نيز حداكثر غلظت مجاز (MAC) اين ماده در چهار گونه ماهي، آمور (Ctenopharyngodon idella)، (ماهي پرورشي)، شيربت (Barbus grypus) ، (ماهي بومي وحشي)، اسكار (Astronorus ocellatus) و سوروم(Cichlosoma severums) (ماهيان آكواريومي) در پاييز و زمستان 1389 مورد بررسي قرار گرفت. براي تعيين سميت اين ماده در ماهي ها از روش استاندارد اتحاديه اروپا (OCED) طي 96 ساعت استفاده گرديد. بدين منظور 4 گونه ماهي به مدت 96 ساعت در معرض 8 غلظت متوالي از نانو ذرات نقره قرار داده شده و تلفات روزانه ثبت گرديد. نتايج توسط نرم افزار پروبيت بررسي و ثبت گرديده، سپس حداكثر غلظت مجاز (MAC) نيز محاسبه گرديد. نتايج نشان دهنده وجود تفاوت در غلظت كشنده نانو ذرات نقره در 4 گونه ماهي مورد بررسي بود، بطوري كه LC50 اين ماده در 96 ساعت در ماهي آمور، شيربت، اسكار و سوروم به ترتيب برابر 12/0، 086/0، 85/6 و 89/7 ميلي گرم در ليتر بدست آمد. اين نتايج نشان داد كه هر چند تفاوت معني داري در سميت نانو ذرات نقره بين گونه هاي آمور، شيربت و نيز دو ماهي زينتي اسكار و سوروم وجود نداشت (P > 0.05)، ولي سميت نانو ذرات نقره در اين دو گروه با هم تفاوت معني داري داشته است (P < 0.05). حداكثر غلظت مجاز (MAC) نانو ذرات نقره در مورد اين چهار گونه ماهي نيز به ترتيب برابر 01/0، 009/0، 69/0 و 79/0 ميكروگرم در ميلي ليتر محاسبه گرديد. بطور كلي مي توان نتيجه گرفت كه ماهي هاي آكواريومي (اسكار و سوروم) در برابر نانو ذرات نقره مقاومت بيشتري نسبت به ماهيان پرورشي (آمور) و ماهيان وحشي (شيربت) داشتند. همچنين ماهي شيربت كه يك گونه وحشي است بيشتر از ساير ماهي ها به نانوذرات نقره حساس بود.

Usage of Silver Nanoparticles progressingly expands in various industries. In order to study the probable usage of these materials in aquaculture, the toxicity effects(LD50) and Maximum Allowable Concentration (MAC) of Silver nanoparticles in the following four fish species, Ctenopharyngodon idella (cultured fish), Barbus grypus (wild fish), Cichlasoma severums and Astronorus ocellatus (ornamental fish), were calculated. The toxicity was calculated based on static OECD standard method. Each species were challenged with 8 serial dilutions of Nanoparticles and daily mortality was recorded for 96 hours. LC50 and MAC calculated using Probit software. Results showed that LC50 96h of Nanosilver in Ctenopharyngodon idella, Barbus grypus, Cichlasoma severums and Astronorus ocellatus were 0.12, 0.086, 6.85 and 7.89 µg/ml respectively, versus The MAC of Nanosilver in these species were 0.012, 0.009, 0.69 and 0.79 µg/ml. There was Significant difference among toxicity rate of silver nanoparticles among fish species (P < 0.05). Although no significant differences were seen between Ctenopharyngodon idella, Barbus grypus as well as Cichlasoma severums and Astronorus ocellatus in Nanosilver toxicity, significant difference observed between these groups (P < 0.05). According to the results of this study it can be conducted that reared and wild fish were more susceptible to Silver Nanoparticles than ornamental fish.