زن و تحولات سياسي از قرن 7 تا پايان دوره پهلوي

Woman and Political Development from the 7th Century to Pahlavi Dynasty Cease

جامعه معاصر ايران، جامعه اي در حال گذر است. ويژگي دوران گذار بهم اي است. ريختگي اوضاع عمومي جامعه و آشفتگ يهاي كرداري و انديشه ساختارهاي سياسي به همراه ساختارهاي فرهنگي، اجتماعي و اقتصادي به عنوان بخشي از جامعه در حال گذار از اقتدار سنتي به اقتدار عقلاني است. در اين ميان وضعيت زن ايراني به جبر يا اشتياق دچار تغييرات كيفي شده است اما در عرصه تحولات سياسي در مقايسه با وضعيت زنان در جهان غرب، جايگاهي شايسته نداشته است. علت دور افتادگي زنان از تحولات سياسي و ميزان نقشي كه در تحولات مي توانند داشته باشند ريشه در باورها و ساختارهاي ديرينه فرهنگي، اجتماعي و سياسي در قرون گذشته دارد. لذا مقاله حاضر قصد دارد مسيله زن (جنسيت) را همچون بسياري از پديد ههاي انساني اجتماعي در قالب يك نظام فرهنگي خاص و در دور ههاي خاص يك جامعه بررسي كند. در اين پژوهش تاريخي، با استفاده از اسناد و مدارك تاريخي باقي مانده از گذشته، نقش زن در جريانات و تحولات سياسي از قرن هفتم تا دوران پهلوي مورد بررسي قرار م يگيرد.

The contemporary Iranian society is an in-transformation society. The significant features of the transmutting period are disorganization of society general conditions, behavioral and thought chaos. Political, cultural, social and economical structures, as parts of a society, are evolving from traditional authority to rational sovereignty. Meanwhile, status of Iranian woman had undergone some quantitative changes whether by force or by obliging, but regarding the political development, in contrast to women status in western world, Iranian women political situation has not sustain an appropriate place. The reason of being in such cast away of women from political developments is rooted in old cultural, social and political believes and structures of the previous centuries. In this research, we reviewed the role of women in political streams and revolutions from 7th century to Pahlavi dynasty cease based on the historical documents.