تحليل ميزان هوش معنوي مديران گروه‌هاي آموزشي دانشگاه اصفهان و ارتباط آن با ويژگي‌هاي جمعيت‌شناختي

An Analysis of Spiritual Intelligence of Department Heads at Isfahan University and Its Relation to Demographic Traits

هدف اصلي پژوهش حاضر بررسي ميزان هوش معنوي مديران گروه‌هاي آموزشي دانشگاه اصفهان و ارتباط آن با متغيرهاي جمعيت‌شناختي بوده است. جامعه آماري مورد مطالعه شامل همه مديران گروه‌هاي آموزشي دانشگاه اصفهان در سال 87ـ88 بود. در پژوهش حاضر از روش توصيفي ـ همبستگي استفاده شده است. به علت محدود بودن تعداد مديران گروه، از نمونه‌گيري در دسترس استفاده شد. گردآوري داده‌ها با استفاده از مقياس سنجش هوش معنوي كينگ (SISRI-24) انجام شده است. داده‌هاي به‌دست‌آمده به وسيله نرم‌افزار SPSS-15 تجزيه و تحليل آماري شد. تحليل داده‌ها نشان داد كه ميان متغير سابقه مديريت با ميزان هوش معنوي ارتباط معناداري وجود ندارد و رابطه ميان سن و سابقه خدمت با ميزان هوش معنوي معنادار است. به‌طور كلي يافته‌ها نشانگر ميزان هوش معنوي نسبتاً بالاي مديران گروه‌هاي آموزشي دانشگاه اصفهان است.

The present research study is mainly concerned with the spiritual intelligence of department heads of Isfahan University and its relation to demographic variables, utilizing the descriptive correlational method of research. Statistical population was all the department heads of Isfahan University in academic year 2008-2009. Data was collected using Kingʹs Spiritual Intelligence Self-Report Inventory (SISRI-24). The collected data were analyzed using Statistical Package for the Social Sciences (SPSS-15). Findings showed that there was no significant relation between spiritual intelligence and years of managements, but there was a significant relation in respect to age and service. By and large, findings of this research indicate the relatively high level of spiritual intelligence among the department heads of Isfahan University.