مقايسه كيفيت زندگي بيماران بعد از سكته قلبي با افراد سالم شهر گرگان

A comparative study on the myocardial infarction patients’ quality of life and healthy people

مقدمه: امروزه با افزايش بروز سكته قلبي و وجود عوارض متعدد آن در حيطه عملكردي، جسمي، رفاه عاطفي و غيره، مساله مهم‌تري تحت عنوان چگونگي گذران عمر و به عبارتي كيفيت زندگي اين گروه از بيماران مطرح مي‌باشد. اهميت دخالت دادن نظر بيماران در رابطه با كيفيت زندگي روزبه‌روز بيشتر مورد توجه است اين مطالعه جهت سنجش ميزان كيفيت زندگي بين افرادي كه سكته كرده‌اند و مقايسه آن با افراد سالم جامعه صورت گرفت. روش: اين تحقيق يك مطالعه توصيفي - تحليلي دو گروه به صورت مقطعي در سال 1387، تعداد 100 نفر به عنوان نمونه كه در گروه مورد 50 نفر به صورت نمونه‌گيري تصادفي پس از مرخص شدن از بيمارستان در شهر گرگان انتخاب شد و در گروه شاهد نيز با 50 نفر از افراد سالم جامعه كه از نظر سن، جنس، ميزان تحصيلات و وضعيت اجتماعي همسان‌سازي شده سپس ميزان كيفيت زندگي با استفاده از پرسشنامه SF-36 با مراجعه پژوهشگر به درب منزل هر دو گروه انجام شد، اطلاعات وارد نرم‌افزار SPSS v.13 شد و با استفاده از روش‌هاي توصيفي و آزمون من‌ويتني مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه از مجموعه 100 نفر گروه مورد و شاهد 64 نفر مرد و 36 نفر زن بودند ميانگين سني آن‌ها 57 سال، بيشترين افراد داراي سواد كم و خانه‌دار بودند در اين مطالعه ميزان كيفيت زندگي بعد از سكته قلبي در گروه مورد در كل با ميانگين و انحراف معيار 68/21±42/64 و در گروه شاهد با ميانگين و انحراف معيار 73/15±47/96 با 001/0p < كاهش يافته و در رابطه با هشت بعد كيفيت زندگي شامل (سلامت فيزيكي، محدويت ايفاي نقش ناشي از مشكلات جسماني، درد بدني، سلامت روان عمومي، سرزندگي و شادابي، كارايي اجتماعي، محدوديت در ايفاي نقش ناشي از مشكلات روحي و سلامت رواني) تفاوت معناداري بين گروه مورد و شاهد وجود داشت (005/0p < ) ولي در رابطه با جنبه درد بدني بين گروه مورد و شاهد تفاوت معناداري وجود نداشت. نتيجه‌گيري: در كل بيماري سكته قلبي حتي پس از درمان كامل دچار افت كيفيت زندگي مي‌شوند كه اين مي‌تواند توجه پيگيري و اهميت دادن به ديدگاه‌هاي بيماران در مداخلات درماني را حادث گردد.

Introduction: Nowadays, the incidence of Myocardial infarction is increasing day-to-day which in turn, it make s various functional, physical and emotional complications in daily living activities of patients after recovery of sever stages of disease. Consequently, the quality of life among these groups of patients is a main concern of all health care providers. Since, treatment results in medicine and nursing is depended on patients’ points of view getting, this study was conducted to evaluate quality of life items between post myocardial infarction patients and peer healthy people in order to do necessary comparisons. Methods: Using a descriptive-analytic cross-sectional study, fifty post myocardial infarction patients after two months of recovery at 5-Azar hospital of Gorgan city, and fifty healthy people were adopted randomly with considering of matching criteria such as sex, age, social class, and educational level. Using SF-36 questionnaire, 8 items of quality of life were measured according to the respondents’ perceptions. Data were analyzed statistically by using SPSS Version … according to parametric and nonparametric (Mann-Whitney U test). Results: Participants at each group consisted of 64 males and 36 females with a mean age of 57 year-of-old that the majority of them were low literacy, and the majority of women were housewife. The non-parametric analysis (Mann-Whitney U Test) indicated that seven items of quality of life such as Physical Functioning (PF), Role Physical (RP), General Health (GH), Vitality (VT), Social Functioning (SF), Role Emotional (RF), and Mental Health (MH) between these two groups of study were statistically significant (P < 0.005). In case, Bodily Pain (BP) was not significant statistically between two groups of study. Conclusion: The findings indicated despite of curing after myocardial infarction, there is a considerable decrease in the quality of life level of the patients which in turn call for effective follow-up and rehabilitative programs by all of the health care providers such as nurses and physicians