مرگ خودخواسته يا اتانازي

Euthanasia or Mercy Killing

خودكشي در اجتماعات قديم بر اساس ضوابط شرعي گناه تلقي مي شد اما از سال 1791 و حدود دو سال پس از انقلاب فرانسه از شمول مقررات جزايي خارج شد مبناي اين خروج آن بود كه هر شخصي مطلقاً آزاد و مالك نفس و جان خود ميباشد حقوق ايران مانند اكثر كشورهاي جهان با تذكار اين مطلب كه تو هرگز نخواهي كشت اطاعت از مرگ خودخواسته (اتانازي )را نپذيرفته است از سالهاي 1980 تا كنون سياستمداران و قانون گذاران بر لزوم انساني كردن مرگ و سلطه شخص بر آخرين لحظه هاي حيات خود تاكيد داشته اند همچنين وظيفه پزشك در قبال بيمار به درمان حتمي وي محدود نمي شود بلكه استفاده از داروهاي مسكن (در صورت نياز ) بخشي از حقوق مردم شناخته شده است اين نظر با قانون خودداري از كمك به مصدومان و كساني كه در معرض مخاطرات جاني هستند مصوب 1354 هماهنگي دارد آيين نامه قانون مذكور در سال 1364 تصويب شده است .

Suicide has been regarded as a great sin in different religions. Since 1791, two years after the French Revolution, the criminality of suicide was removed in France as people are regarded free which could decide about themselves. Euthanasia or mercy killing is the intentional killing by act or omission of a dependent human being for his or her alleged benefit. If death is not intended, it is not an act of euthanasia. In Iran, like many other countries, euthanasia is not permitted, although the use of drugs to remove pain and relieve ache of sick people is encouraged.