تاثير تمرين استقامتي بر سطوح مولكول هاي چسبان بين سلولي و عروقي در زنان ميانسال داراي اضافه وزن

The Effect of Aerobic Training on Levels of Vascular and Intracellular Adhesion Molecules in Overweight Middle-aged Women

هدف از پژوهش حاضر، بررسي تاثير فعاليت استقامتي بر سطوح مولكول هاي چسبان بين سلولي و عروقي در زنان ميانسال داراي اضافه وزن است. به اين منظور 20 زن چاق كم تحرك با ميانگين و انحراف استاندارد سن، درصد چربي بدن، وزن و شاخص توده بدني (88/6 1/49 سال، 18/6 7/36 درصد، 10/9 56/73 كيلوگرم و 15/4 53/25 كيلوگرم بر مترمربع) انتخاب و به صورت تصادفي به گروه فعاليت ورزشي و كنترل تقسيم بندي شدند. برنامه تمريني گروه تجربي شامل دويدن روي تردميل به مدت 50 تا 60 دقيقه، هفته اي 5 جلسه با شدت برابر 7 مت به مدت 8 هفته اجرا شد و در شيوه زندگي گروه كنترل تغييري ايجاد نشد. مرحله اول خون گيري پس از 12 ساعت ناشتايي و 48 ساعت پس از خاتمه تمرينات در شرايط تجربي اجرا شد. از آزمون t زوجي براي بررسي اختلاف ميانگين تغييرات قبل و بعد بين گروه ها و از آزمونt مستقل در سطح معني داري (05/0 P < براي تعيين اختلاف معني دار تغييرات بين گروه ها استفاده شد. نتايج آزمون t مستقل از متغيرهاي پيش آزمون عدم تفاوت معني دار بين گروه ها را نشان داد. (05/0 P > ). سطح سرمي ICAM-1 در گروه تجربي پس از 8 هفته تمرين 18 درصد كاهش يافت (05/0P < ). VCAM-1 تا 8 درصد كاهش نشان داد، ولي معني دار نبود (05/0P > ). وزن، شاخص توده بدني و درصد چربي بدن آزمودني ها به ترتيب 6/4، 2/6 و 10 درصد كاهش يافت (01/0 P < ). بين تغييرات درصد چربي بدن با تغييرات ICAM-1 (62/0 = R، 01/0=P) رابطه معني داري مشاهده شد. براساس نتايج پنج روز دويدن با شدت تقريبي 7 مت به مدت 8 هفته با كاهش وزن موجب افت معني دار سطوح خوني ICAM-1 در افراد داراي اضافه وزن مي شود. در نهايت اجراي فعاليت هوازي منظم علاوه بر كاهش وزن و درصد چربي بدن، افت معني دار ICAM-1 را در پي خواهد داشت، هر چند ممكن است تغيير معني دار VCAM-1 مشاهده نشود.

The purpose of this study was to examine the effect of aerobic training on levels of vascular and intracellular adhesion molecules in overweight middle-aged women. 20 sedentary obese women (mean?SD age: 46.1? 6.88 years, BF%: 36.7? 6.18, weight: 73.56?10 Kg and BMI: 59.5?4.15 kg.m2) were selected and randomly divided into two groups. Training program consisted of 50-60 min. running with an intensity of 7 met, 5 days a week for 8 weeks. Fasting blood samples were analyzed for ICAM-1 and VCAM-1 levels. Blood samples were gathered after 12 hours of fasting and 48 hours after the last training program. Data were analyzed by paired and independent t tests. The results showed no significant differences in variables in the pretest (P > 0.05). ICAM-1 and VCAM-1 levels decreased (18% and 8% respectively) in the experimental group (ICAM-1 decreased significantly, but not VCAM-1). Weight, BMI and BF% decreased 4.6%, 6.2%, 10% respectively. There was a significant relationship between the changes of ICAM-1 and BF%. It was concluded that five days of running with a 7-met intensity for 8 weeks results in weight loss as well as a significant decrease in ICAM-1 level in overweight subjects. Finally, regular aerobic activity not only results in weight loss and BF% decrease but also significantly decreases ICAM-1 although VCAM-1 does not change significantly.