تاثير روشهاي تمريني ويبريشن، تسهيل عمقي عصبي عضلاني و روش تركيبي بر انعطاف پذيري عضلات همسترينگ

The effects of vibration, PNF and mixture training on flexibility of the hamstring muscles

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير سه روش تمرين كششي ويبريشن، تسهيل عمقي عصبي عضلاني و روش تركيبي بر انعطاف-پذيري عضلات همسترينگ در دانشجويان مرد غير ورزشكار انجام شد. روش كار: در اين پژوهش 30 نفر از دانشجويان مرد غير ورزشكار انتخاب شده به صورت تصادفي هدف دار به سه گروه ده نفري به نام گروه كشش ويبريشن، گروه تسهيل عمقي عصبي عضلاني و گروه تركيبي تقسيم شدند. ميزان انعطاف پذيري عضلات همسترينگ آزمودني‌ها در هر سه گروه با آزمون بالا آوردن غيرفعال زانو اندازه گيري شد. سپس هر سه گروه تمرينات خود را به مدت چهار هفته انجام دادند و پس از آن بار ديگر آزمون باز شدن فعال زانو از آن ها به عمل آمد. يافته‌ها: نتايج آزمون‌هاي آماري نشان داد كه انعطاف پذيري هر سه گروه بعد از برنامه تمريني به صورت معناداري افزايش مي يابد (001/0=p). بين گروه تمريني ويبريشن و گروه تسهيل عمقي عصبي عضلاني تفاوت معناداري در انعطاف پذيري عضلات همسترينگ مشاهده نشد (05/0 < P)، ولي انعطاف پذيري گروه تركيبي به طور معناداري بيش تر از دو گروه ديگر بود (000/0=p). نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج تحقيق به ورزشكاران توصيه مي‌شود كه اگرچه با هر يك از روش هاي تسهيل عمقي عصبي عضلاني و ويبريشن مي‌توانند به سطوح نسبتاً مطلوبي از انعطاف پذيري دست يابند، ليكن تركيبي از اين دو روش مي‌تواند انعطاف پذيري آنان را به بيش ترين مقدار بهبود و توسعه دهد. از اين رو در ورزش‌هايي كه نياز به انعطاف پذيري بالايي دارند روش تمرين كششي تركيبي توصيه مي‌شود.

Introduction: The aim of this study was to examine the effect of Vibration, PNF (Proprioceptive Neuromuscular Facilitation) and mixture stretching method on flexibility of the hamstring muscles in non-athlete male students. Material and Methods: In this study, 30 students were selected through goal oriented method and then divided into 3 groups: vibration (N=10), PNF (N=10), and mixture (N=10). Firstly, the flexibility of the hamstring muscles was measured by the “passive leg straight test”. Then, the 3 groups were trained for 4 weeks. After that, passive leg straight test was performed in the three groups. Results: The results indicated that the flexibility in all three groups significantly increased after training protocol (p=0.001). Although in the hamstring muscles there was no significant difference between the flexibility of the vibration and PNF groups (P > 0.05), in the mixture group flexibility was significantly more than the other groups (p=0.000). Conclusion: Based on the results of this study, although the athletes achieve relatively favorable levels by vibration or PNF methods, the combination of these methods contribute to the improvement of flexibility to the highest degree. Therefore, stretch training method is recommended in such sports as gymnastic, wrestling and dancing which need a high flexibility