اثر بخشي درمان شناختي رفتاري اينترنتي برون خطي بر ميزان افسردگي‏

Investigating the effectiveness of offline internet-based cognitive ‎behavioral therapy on depression ‎

هدف اصلي اين پژوهش، بررسي اثر بخشي درمان شناختي ‏رفتاري اينترنتي برون خطي بر ميزان افسردگي دانشجويان مراجعه ‏كننده به مراكز مشاوره دانشگاه‌هاي تهران بود. در اين پژوهش 24 ‏دانشجو (17 دختر، 7 پسر) از بين مراجعان افسرده مراكز مشاوره ‏دانشگاه‌هاي علامه طباطبايي، تهران، صنعتي شريف و صنعتي ‏اميركبير شركت كردند.‏‎ ‎آزمودني‌ها، به تصادف به دو گروه 12 ‏نفري (گروه آزمايش با 8 دختر و 4 پسر و گروه كنترل با 9 دختر و ‏‏3 پسر) با تقسيم شدند. پس از اجراي آزمون افسردگي بك 21- BDI؛ بك، 1974) براي اعضاي هر دو گروه، براي اعضاي گروه ‏اول درمان شناختي رفتار اينترنتي برون خطي كه شامل مطالعه ‏مجموعه‌هاي درماني و ارتباط برون خطي با درمانگر بود، اجرا شد. ‏اعضاي گروه دوم، به عنوان گروه كنترل در انتظار درمان ماندند. از ‏مصاحبه باليني ساختاريافته نيز براي استاندارد كردن فرايند ‏تشخيص از‎) DSM-IV‏1987، ‏SCID‏) استفاده شد. پس از ‏اتمام درمان و نيز پس از گذشت سه ماه، آزمون افسردگي بك، ‏دوباره براي هر دو گروه اجرا شد. نتايج، با روش تحليل كواريانس ‏مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج تحقيق نشان داد كه درمان ‏شناختي رفتاري اينترنتي برون خطي به طور معنادار باعث كاهش ‏افسردگي مي‌شود و اثرات درماني، پس از گذشت سه ماه نيز تداوم ‏دارد. يافته‌هاي اين تحقيق نشان داد كه اينترنت درماني برون ‏خطي، در درمان افسردگي موثر است. بنابراين، توصيه مي‌شود كه ‏از اين روش درماني در كنار درمان‌هاي حضوري استفاده شود.‏

This research aims to investigate the ‎effectiveness of offline internet-based ‎cognitive behavioral therapy‏ ‏‎(OICBT) for ‎depression.‎‏ ‏Participants of the study were 24 ‎depressed students randomly selected from ‎clients referring to Counseling Centers at ‎universities of Tehran, Allameh tabatabaee, ‎Sharif, and Amirkabir. These students were ‎randomly placed in two groups. After ‎applying Beck Depression Inventory (BDI) ‎for both groups, OICBT was used for‏ ‏one ‎group which was include reading 12 ‎therapeutic package and offline counseling ‎with therapist‏.‏‎ The control group was on the ‎waiting list for treatment. Three month after ‎the end of therapy, BDI was performed for ‎both groups. Data was analyzed using ‎covariance analysis.‎‏ ‏Results showed that ‎OICBT significantly reduced the symptoms ‎of depression. After three month follow up, ‎the effectiveness of therapeutic intervention ‎was persistent. Finding indicate that OICBT ‎can reduce the depression so recommended ‎to use this method besides face to face ‎therapies.‎