منطقه گرايي در عصر جهاني شدن مطالعه موردي: سازمان منطقه اي گوآم

Regionalism in Globalization Era A Case Study: GUAM Regional Organization

اتحاد و پيوند منطقه اي ميان كشورها، امروزه به‌ يكي از نگراني هاي اصلي ميان دولت ها تبديل شده است. در عصر جهاني شدن در مناطق گوناگون جهان، گروه‌بندي هاي منطقه اي شكل گرفته است. مناطق گوناگون جهان با درك اهميت موقعيت ژيوپليتيك، ژيواستراتژيك و ژيواكونوميك خود، داراي سازه هاي منطقه اي با درجه‌هاي متفاوت منطقه گرايي هستند. يكي از مناطق ژيوپليتيكي كه عرصه رقابت ميان ابرقدرت ها (آمريكا و روسيه) است منطقه ژيوپليتيكي قفقاز است كه همواره دو ابرقدرت خود را در اين منطقه داراي منافع مي دانند و به ‌شكلي در اين منطقه حضور دارند.كشورهاي اين منطقه كه با چالش‌هاي ارضي، مرزي و خودمختاري روبرو هستند، در قالب سازمان منطقه اي گوآم به‌دنبال دستيابي به يك گروه‌بندي منطقه اي هستند. درواقع به‌دليل مصلحت آميز بودن نيروهاي مشترك در صحنه هاي بين المللي و با هدف حل يا جلوگيري از مشكلات منطقه-اي گرجستان، اوكراين، جمهوري آذربايجان و مولداوي سازمان منطقه اي گوآم را در سال 1997 تاسيس كردند.

Today regional integration has become the main source of concern for governments. In the era of globalization different parts of the world have formed regional groupings. Realizing their geopolitical, geostrategic and geo-economic status, these regions have regional structures with various degrees of regionalism. Geopolitical region of the Caucasus is considered as one of the geopolitical regions that has developed rivalry between the Greatpowers, i.e the United States and Russia. To secure their benefits and maintain their presence in this region, these powers resort to any possible means. Encountered with some territorial and borderline challenges as well as issues related to autonomy, countries of this region seek to achieve a regional grouping in the form of GUAM Regional Organization. With the aim of establishing joint forces that could prevent and resolve regional problems, GUAM Regional Organization was set up in 1997 by Georgia, Ukraine, Azerbaijan and Moldova.