گاهنگاري نسبي سفال هاي قوشاتپه شهريري

Relative Dating of Ghousha Tepe Shahryeri’s Ceramics

گاهنگاري نسبي سفال هاي قوشاتپه شهريري چكيده: سفال به عنوان يك ماده فرهنگي، مدرك مهمي در گاهنگاري نسبي و مطلق محوطه ها و مقايسه آنها با يكديگر است. بر مبناي مطالعات تطبيقي سفال هاي شاخص قوشاتپه شهريري از منظر فرم و تزيين و آناليز تعدادي از نمونه ها با كمك ترمولومينسانس كه مكمل روش نخست بود؛ اين نتيجه حاصل گرديد كه از نظر زماني فازهاي تحتاني محوطه مذكور اواخر نوسنگي و گذر آن به كالكوليتيك قديم را نشان مي دهد كه صرف نظر از اين مساله مقايسه تطبيقي سفال هاي قوشاتپه نشان داد كه محوطه داراي روابط فرهنگي و اجتماعي پايداري بويژه با حوزه درياچه اروميه از همين مقطع زماني پايان نوسنگي تا دوره هاي بعدي داشته است.

Abstract: The pottery is one of the important Cultural data that use in relative and absulate chronology of sites and comparison each other. In the basis of study of comparison types pottery of Ghousha Tepe Shaharyeri of view form and decoration and Analysis of the number of samples by means of thermoluminescence that be complementary first method, this result earn that chronology of early phases site of Ghousha tepe belong to late Neolithic and transition to early chalcholithic. In addition, in the basis comparison of pottery marked that site mentioned had stable relation of cultural and socieal especially with area Uremia lake of time late Neolithic until late periods.