بررسي اپيدميولوژيك ليشمانيوز احشايي در شهرستان مشكين شهر ، استان اردبيل ، شمال غربي ايران(1384-1365)

Study of the epidemiological attributes of visceral leishmaniasis in Meshkin-Shahr district, Ardebil Province, North-West of Iran (1987-2006)

زمينه و هدف: ليشمانيوز يكي از مهم ترين بيماري هاي انگلي است كه از نظر صدمات انساني و خسارات اقتصادي بسيار حايز اهميت مي باشد و طيف وسيعي از تظاهرات كلينيكي را از آسيب هاي پوستي تا ناراحتي هاي احشايي منجر به مرگ در بر مي گيرد. كالاآزار(ليشمانيوز احشايي) در ايران از نوع مديترانه اي بوده و مخازن اصلي آن سگ و سگ سانان هستند. در حال حاضر، شايع ترين كانونهاي بيماري در ايران در بخش هايي از استانهاي اردبيل، فارس، آذربايجان شرقي، بوشهر، قم، خراسان شمالي مي باشند. هدف از اين مطالعه، بررسي وضعيت اپيدميولوژيك موارد كالاآزار بر اساس پرونده هاي مركز بهداشت و بيمارستان امام خميني شهرستان مشكين شهر بود. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي گذشته نگر، جنبه هاي اپيدميولوژي ليشمانيوز احشايي در انسان در شهرستان مشكين شهر در يك دوره بيست ساله، طي سال هاي 1365-1384 مورد بررسي قرار گرفت. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از نرم-افزار SPSS توصيف شدند. يافته ها: تعداد كل بيماران گزارش شده در بيمارستان امام خميني و مراكز بهداشت مشكين شهر، از سال 1365-1384، 2623 مورد بود كه از نظر توزيع سني1/98 درصد بيماران زير 10 سال سن داشتند. از نظر توزيع جنسي 8/54 درصد بيماران مرد و 2/45 درصد آنها زن بودند و نسبت شيوع بيماري در جنس مذكر نسبت به مونث 2/1 بود. بيشترين شيوع كالاآزار در فصول بهار و زمستان (6/32 درصد) و كمترين موارد بيماري در فصول تابستان (5/17 درصد) و پاييز (1/17 درصد) بود. اكثر بيماران روستانشين بودند. نتيجه گيري: ليشمانيوز احشايي يكي از مشكلات بهداشتي شهرستان مشكين شهر و به ويژه نواحي روستايي بوده و ضرورت آموزش مردم، مطالعات اكولوژيك و اجراي وسيع برنامه هاي كنترل بيماري توصيه مي شود.

Introduction: Leishmaniasis is one of the most important parasitic diseases in terms of human injury and economic consequences which has a wide range of clinical protests of skin damage to fatal visceral discomfort covers. Kala-azar is a Mediterranean-type in Iran and its main reservoirs are dogs and canine family. Currently the most common disease centers are in parts of provinces such as Ardebil, Fars, East of Azerbaijan, Bushehr, Qom, and North of Khorasan. This study aimed to review the epidemiological characteristics of kala-azar cases in hospitalized patients and cases reported to health centers and Emam-Khomeini hospital in Meshkin-Shahr County. Methods and Materials: This retrospective descriptive study was performed over a period of 20 years, from 1986 until 2006. Collected epidemiological data of visceral leishmaniasis in human were analyzed by spss. Results: The total number of patients from the year 1988 to 2005 that were affected by this disease and were reported in Emam-Khomeini hospital and health centers of Meshkin-Shahr County were 2623. With respect to age division, 98.1 percent were below 10 years old; 54.8 percent were male and 45.2 percent were female based on sexuality and the male to female ratio of disease was1.2 respectively. The maximum out breaking of kala-azar disease with 32.6 percent were in spring and winter, the minimum with 17.5 percent in summer and 17.1 percent in autumn. Most of the patients lived in rural areas. Conclusion: Visceral leishmaniasis is a major health problem in Meshkin-Shahr County, in particular within the rural areas. Educational programs alongside ecological studies and more intense control is recommended.