عنوان مقاله :
آيا مردم تهران با اهداي عضو نزديكانشان پس از مرگ مغزي موافق هستند؟
عنوان فرعي :
Do Tehran citizens agree with organ donation from a brain-dead family member?
پديد آورندگان :
برومند، محمد علي نويسنده , , اصغري ، فريبا نويسنده دانشگاه علوم پزشكي تهران ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1390 شماره 0
كليدواژه :
پيوند اعضا , مرگ مغزي , اهداي اعضا
چكيده فارسي :
چالش اصلي پيوند عضو، كمبود عضو پيوندي ميباشد. بر اساس قانون اهداي عضو، علاوه بر رضايت بيمار، رضايت خانواده براي اهداي عضو پس از مرگ مغزي ضروري است. در اين مقاله ديدگاه مردم تهران در مورد اهداي عضو عزيزانشان در صورتي كه دچار مرگ مغزي شوند بررسي شده است.
در اين مطالعهي مقطعي متغيرهاي مورد بررسي از طريق مصاحبهي تلفني گردآوري شد. نمونهگيري به روش شمارهگيري تصادفي در شهر تهران و انتخاب تصادفي فرد مصاحبه شونده از ميان افراد بالاي 18 سال حاضر در منازل يا مغازهها صورت گرفت. 706 نفر از مردم تهران در بازهي زماني اسفند 1388 تا آبان 1389 وارد مطالعه شدند.
ميزان پاسخ گويي 51 درصد بود. 3/83 درصد افراد (688n= ) موافق اهداي عضو عزيزانشان در صورتي كه كارت اهدا داشته باشند و دچار مرگ مغزي شوند، بودند و 3/62 درصد آنها (440n= ) اجازه از خانواده براي استفاده از عضو پيوندي در فردي كه دچار مرگ مغزي شده و كارت اهدا دارد را لازم نمي دانستند. بين رضايت به اهداي عضو عزيزان و مرگ دانستن مرگ مغزي (011/0(P= و برگشتناپذير دانستن آن (028/0 (P =رابطهي مستقيم معنيدار ديده شد.
لازم است آموزش همگاني براي اصلاح باورهاي غلط مردم در خصوص مرگ مغزي و تسهيل و ترويج اعلام تصميم به اهداي عضو پس از مرگ مغزي در يكي از كارتهاي معمول همگاني مثل گواهينامهي رانندگي انجام شود تا خانوادهها راحتتر بتوانند در موقعيت مرگ مغزي عزيزانشان در رابطه با اهداي اعضاي آنها تصميم بگيرند.
چكيده لاتين :
The main challenge in organ transplantation is the organ limitation. According to the law of organ donation, it’s necessary to obtain family consent for organ donation from a brain-dead patient in addition to patient consent. In this research, we explored Tehran citizens’ viewpoints regarding organ donation from beloved ones in case of brain death.
In this cross-sectional study, two interviewers selected 706 study participants by phone interview through random digit dialing during February to November 2010. Calls were made between 6 and 9pm on 5 workdays. Companies and organizations were excluded from the study. Only those over 18 year of age were enrolled in the study.
Of 1379 people who met the inclusion criteria, 706 subjects agreed to have the interview (response rate=51%). Of these, 83.3% (n=688) agreed with organ donation from family member if they had a donor card and suffered brain death. Agreement with organ donation was significantly associated with considering brain death to be real death (P=0.011) and considering it to be irreversible (P=0.028).
In conclusion it is necessary to design public education programs to change their misconceptions about brain death, and provide options to opt for organ donation in case of brain death on common cards such as drivers’ license so that family members can make decisions about organ donation more easily when a beloved one suffers brain death.
عنوان نشريه :
اخلاق و تاريخ پزشكي
عنوان نشريه :
اخلاق و تاريخ پزشكي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 0 سال 1390
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان