ارزيابي و بررسي روش هاي آزمايشگاهي تعيين دوام مصالح سنگي روسازي ها

Evaluation and investigation of laboratory methods to determine the durability of pavement aggregates

در پروژه هاي روسازي اعم از روسازي هاي بتني يا روسازي هاي آسفالتي، مصالح سنگي بيشترين بخش مواد آن را تشكيل مي دهند (حدود 70 تا 80 درصد وزن بتن و 90 تا 95 درصد وزن مخلوط هاي آسفالتي). بنابراين، كيفيت مصالح سنگي در شكل دهي رفتار و عملكرد روسازي ها بيشترين تاثيرگذاري را دارد. از طرف ديگر، مهم ترين مشكلي كه امروزه روسازي هاي كشور با آن مواجه هستند، مشكل دوام و عمر كم آنها است. دوام روسازي ها متاثر از عوامل مختلفي چون نوع مصالح سنگي، روش طرح اختلاط و شرايط اجرايي و محيطي است. استفاده از مصالح سنگي با كيفيت مناسب و دوام بالا، موجب كاهش بسياري از خرابي ها و به تبع آن كاهش هزينه هاي سرسام آور تعمير و بهسازي روسازي ها مي شود. برهمين اساس بايد از دوام و كيفيت مصالح سنگي قبل از استفاده با انجام آزمايش هايي خاص، كسب اطمينان كرد. در اين مقاله انواع روش هاي آزمايشگاهي موجود در تعيين دوام مصالح سنگي مورد نقد و بررسي قرار گرفته و ضمن مشخص نمودن معايب و مزاياي هر يك، مناسب ترين آنها با توجه به محدوديت ها و دسترسي به تجهيزات آزمايشگاهي در كشور معرفي مي شود.

Aggregates constitute the largest proportion of material in pavement projects, which includes concrete pavements or asphalt pavements (about 70 to 80 % by weight of concrete, and 90 to 95% by weight of asphalt mixes).Therefore, the quality of aggregates in the mixes is crucial for forming the behavior and the performance of pavement, and studies have shown it has the most influence on pavement properties. In addition, at present the most important issue for a pavement is its durability. Pavement durability is affected by various factors, such as type of aggregate, mix design method, environmental conditions and its implementation techniques. The use of aggregates of suitable quality and high durability can reduce most of the common pavement failures. Therefore, the durability and quality of aggregate materials should be tested before they are used in pavements. This paper reviews and investigates a variety of available experimental methods for determining the durability of aggregates. It also specifies the advantages and disadvantages of each of these methods. Finally, the most appropriate method is presented with regards to the limitations and availability of laboratory equipment in Iran.