مقايسه‌ي اثر بخشي رژيم تركيبي سيپروفلوكساسين و داكسي سيكلين با ريفامپين و داكسي سيكلين در بيماران مبتلا به بروسلوز

Comparison between Efficacy of Ciprofioxacin-Doxycycline and Rifampin-Doxycycline Regimens in Treatment of Brucellosis

زمينه و هدف: تب مالت يكي از بيماري‌هاي عفوني مشترك انسان و دام و از بيماري‌هاي آندميك ايران مي‌باشد. اين بيماري عفونت سيستميك با درگيري بسياري از ارگان‌ها را ايجاد مي‌كند. درمان تركيبي در تب مالت منجر به بهبود علايم و كوتاه شدن دوره‌ي علامت‌دار بيماري شده، ميزان عود و مقاومت دارويي را كاهش مي‌دهد. با توجه به استفاده ار ريفامپين در درمان سل و ضرورت درمان آلترناتيو در مناطق آندميك سل و تب مالت در اين مطالعه، ريفامپين داكسي سيكلين را با رژيم سيپروفلوكساسين و داكسي سيكلين در درمان تب مالت مقايسه كرديم. روش بررسي: در اين مطالعه كار آزمايي باليني 90 بيمار تب مالت بررسي شدند. بيماران به‌طور تصادفي به 2 گروه تقسيم شدند، بيماران در گروه DR, رژيم درماني داكسي سيكلين 100 ميلي‌گرم 2 بار در روز و ريفامپين 300 ميلي‌گرم 2 بار در روز به مدت 8 هفته و در گروه CD, داكسي سيكلين 100 ميلي‌گرم 2 بار در روز و سيپروفلوكساسين 500 ميلي‌گرم 2 بار در روز را به مدت 8 هفته دريافت كردند. بيماران از نظر بهبود علايم، عوارض دارويي و يافته‌هاي آزمايشگاهي در طي دوره‌ي درمان بررسي شدند. يافته‌ها: در اين بررسي به طور كلي ميزان بهبودي علايم و يافته‌هاي آزمايشگاهي در 2 گروه درماني مشابه بود. در گروه DR در 2/93 درصد و در گروه CD 9/83 درصد بيماران بهبود علايم داشتند كه اختلاف معني‌داري در نتايج درماني وجود نداشت (182/0 = P). عوارض دارويي در هر دو گروه خفيف و اختلاف قابل ملاحظه‌اي نداشت و در هيچكدام از دو گروه منجر به قطع درمان نشد. نتيجه‌گيري: با توجه به اثر بخشي يكسان دو رژيم DR و CD در درمان تب مالت و همچنين استفاده از ريفامپين در مناطق با شيوع بالاي سل، رژيم سيپروفوكساسين- داكسي سيكلين به عنوان يك رژيم مناسب توصيه مي‌شود.

Background and Objective: Brucellosis is an endemic disease in Iran that has a worldwide spread and is associated with chronic disabilities in humans. Combination therapy of brucellosis leads to recovery of symptoms, shortening of the symptomatic intervals, and decrease in the rate of relapse and drug resistance. Considering the use of rifampin in the treatment of tuberculosis, and the necessity for an alternative treatment in regions endemic for both tuberculosis and brucellosis, in this study we compared the efficiency of the WHOʹs standard regimen of rifampin-doxycycline (RD) versus ciprofloxacin-doxycycline (CD) for the treatment of brucellosis. Materials and Methods: This randomized controlled trial was performed on 90 patients, affected with brucellosis, who were referred to the Infectious Disease Clinics at Arak University of medical sciences. The patients were randomly divided into two groups: the DR group, received 100 mg of Doxycycline twice a day and 300 mg of rifampin Bid daily for eight weeks; and the CD group, received 100 mg of doxycycline plus 500 mg of ciprofloxacin twice a day for eight weeks. The patients were analyzed for the relief of symptoms, drug side effects, and laboratory findings during the treatment. Results: In this study, the rate of symptom relief and laboratory findings in both groups were similar. The relief of symptoms was seen in 93.2% and 83.9% of the patients for the DR and CD groups, respectively (P=0.182). The side effects of the drug were not significant in either groups, with no significant difference, and did not lead to discontinuation of the therapy. Conclusion: Due to the similar efficacy of CD and DR regimens in the treatment of brucellosis and considering the usage of rifampin in regions with high prevalence of tuberclusis, the CD regimen is recommended as an appropriate treatment.