نقد اجتماعي و آسيب شناسي تصوف در بوستان سعدي

Social Criticism and Pathology of Sufism in Saʹʹdiʹʹs ʹʹBoostanʹʹ

جامعه شناسي ادبيات » مقاله حاضر كه بخش كوچكي از يك پژوهش دانشگاهي با عنوان است، نگاه دو سويه سعدي را به مساله تصوف بررسي مي كند. « در بوستان اين مقاله به لحاظ ساختار از سه بخش تشكيل مي يابد : ابتدا در باب تصو ?ف و دلايل اجتماعي و چه گونگي انحراف اين جريان فرهنگي تاثيرگذار ، به اختصار سخن گفته ، سپس با استناد به سخنان سعدي در بوستان ، نشان داده ام كه او نيز مثل بسياري از شاعران و نويسندگان، زير نفوذ تصوف قرار داشته ، و تصوف راستين و صوفيان بزرگ را م ي ستايد، به ايشان ارادت مي ورزد و آنان را به مثا به اسطوره هاي پرهيز ، فضايل اخلاقي و انسان دوستي به مخاطبان خويش معرفي م ي كند. سرانجام در بخش نهايي به آسيب شناسي تصو ?ف در بوستان پرداخته و برخي از رفتارهاي ضد اخلاقي صوفي نمايان و مريدان ناآگاه و نااهل مشايخ را كه نه در شرع جايز است و نه در عرف پسنديده، در اين كتاب بررسي كرده ام.

This paper which is a small portion of an academic research titled "literary sociology in Boostan" discusses the interactive view of Saʹdi toward Sufism. This paper is divided into three sections structurally: first section deals with the Sufism and the social causes and the origin of the deviation of such an influential cultural movement, then quoting Saʹdiʹs remarks in Boostan, it is revealed that he himself was under the influence of Sufism just like a lot of other poets and writers, appreciating the accurate Sufism and great sufis, paying tribute to them and introduces them as a symbol of parhiz, ethical virtues, and humanists to his readers. Finally, the last part deals with the Sufism pathology in Boostan and some immoral psedu sufis and irrational followers and mismatched sheiks who are neither allowed nor preferred in the tradition.