بررسي رابطه‌ پرخاشگري و خود كار‌آمدي ادراك شده در دانش آموزان مقطع متوسطه شهر همدان

Assessing Relationship between Aggression and Perceived Self-Efficacy in High School Students of Hamadan City

مقدمه و هدف : پرخاشگري در پيش بيني سازگاري رواني اجتماعي نقش مهمي دارد. خودكارآمدي به عنوان عامل ميانجي شناختي، بر قضاوت فرد در مورد توانايي تفكر، هيجان وعمل فرد اثرمي گذارد. روش مطالعه : اين مطالعه يك پژوهش همبستگي است كه روي دانش‌آموزان پسر دبيرستانهاي شهر همدان در سال تحصيلي 89-1388 انجام شد. نمونه‌گيري به روش خوشه‌اي چند مرحله‌اي صورت گرفت. به نسبت مدارس موجود در هر ناحيه، تعدادي مدرسه انتخاب و پرسشنامه‌هاي پرخاشگري باس و پري و خودكارآمدي ادراك شده موريس توسط 499 دانش‌آموز تكميل شد. نتايج: نتايج نشان داد تنها 1/16% دانش آموزان از ميانگين نمره بالايي در خودكارآمدي ادراك شده برخوردار بودند. 1/48% دانش‌آموزان پرخاشگري بالايي داشتند. بين دانش آموزان نواحي آموزش پرورش شهر از نظر متغير پرخاشگري تفاوت وجود داشت. اما از نظر متغير خودكارآمدي تفاوتي مشاهده نشد. بين پرخاشگري و خودكارآمدي ادراك شده رابطه منفي وجود داشت. بيشترين ميزان پرخاشگري در دانش آموزان مقطع سوم دبيرستان مشاهده شد. نتيجه نهايي: پرخاشگري بالا و خودكارآمدي پايين در نوجوانان از عوامل مهم و تعيين كننده در زندگي آينده اين قشر به خصوص در زمينه هاي اجتماعي ،هيجاني و تحصيلي ميباشد و لازم است در برنامه هاي آموزش بهداشت رواني و ارتقا سلامت مد نظر قرار گيرد .

Introduction & Objective: Aggression has an important role in prediction of Psycho-social adjustment. Self-efficacy as a mediate cognitive factor between individual judgments about ability of thinking, emotion and action, and determine why people with similar skills and knowledge have a different performance. In this study, we investigate relationship between aggression and perceived self-efficacy among high school students. Materials & Methods: Four hundred and ninety nine students from Hamadan city were selected with multistage cluster sampling and completed Buss and Perry’s Aggression Questionnaire and Morris perceived self-efficacy. Data was analyzed with Pearson correlation and one-way analysis of variance. Results: 16.1% of students had high self-efficacy perceptions, and 48% of students were highly aggressive. Students from different areas of the city had a different amount of aggression, but there was no difference in self-efficacy. There was a negative relationship between aggression and perceived-efficacy. Conclusion: High aggressiveness and low self-efficacy in adolescents are important factors in future life, especially in social, emotional and educational. It is important to consider these variables in the mental health education and health promotion programs. It ʹs need to support vulnerable families that have children with the risk of aggression and low self-efficacy and therefore, emotional and educational problems.