سيستم پليسي نوين جامعه محور و شناسايي, تعريف, و طراحي متغيرهاي كمي بازخورد دهنده براي سنجش سطح اثربخشي آن

Modern Community-Oriented Policing System

زمينه و هدف پژوهش: امروزه برقراري و تضمين "نظم و آرامش شهري" در يك جامعه با پيچيدگي هايي همراه شده است بطوريكه در شرايط كنوني بكارگيري رويكردهاي سنتي پليسي كارايي و اثربخشي قابل توجهي را از خود نشان نمي دهند. در اين ارتباط, بر اساس تفكر سيستمي, تغيير رويكرد پليس از "تهديد محوري" به "جامعه محوري" به معناي جايگزين ساختن يك سيستم پليسي نوين به جاي سيستم پليسي سنتي است كه مي تواند به منظور برقراري "نظم و آرامش شهري" پايدارتر طراحي و بكارگيري گردد. در مطالعه حاضر تلاش مي شود تا با شناسايي, تعريف, و طراحي مجموعه اي از "متغيرهاي كمي بازخورد دهنده" سطح اثربخشي سيستم پليسي نوين جامعه محور مورد سنجش و ارزيابي قرار گيرد. روش پژوهش: اين مطالعه بر اساس روش پژوهشي ي پيمايشي- تحليلي در شهر تهران جامعه آماري را كه متشكل از دانشگاههاي مستقر, صنف البسه, پليس اطلاعات و امنيت, خانه سينما, خانه مطبوعات, و بيمارستانها و مراكز بهداشتي- درماني بوده است را با روش نمونه گيري خوشه اي دو مرحله اي در حجم نمونه 662 واحد مورد مطالعه قرار داده است. مطالعات كتابخانه اي, انجام مصاحبه هاي حضوري/ غير حضوري, و تهيه و توزيع پرسشنامه ها؛ روشهاي استفاده شده براي جمع آوري اطلاعات و داده هاي مورد نياز بوده است. به جهت آزمون پايايي ابزار بكار گرفته شده در فرايند پژوهش, ترجيح داده شده است تا از "آماره آلفاي كرونباخ" استفاده گردد و بر اين اساس متناظر با هر خوشه يك آلفا ويژه محاسبه شده است. در بين شش آلفا بدست آمده كمترين مقدار برابر با 0.721 و بيشترين مقدار 0.852 بوده است و به منظور آزمون روايي محتوايي, نظر كارشناسان و متخصصين مربوطه و همچنين ادبيات نظري و تيوريهاي مرتبط موجود مبنا گرديده اند. يافته ها: اين مطالعه به منظور سنجش سطح اثربخشي سيستم پليسي نوين جامعه محور,متناسب با هر يك از اقشار اجتماعي بررسي شده مجموعه اي از متغيرهاي كمي بازخورد دهنده را مورد شناسايي, تعريف, و طراحي قرار داده است. همچنين, به منظور اندازه گيري كمي متغيرهاي مذكور, معيارهاي مورد نياز تعيين و ارايه گرديده اند. نتيجه گيري: استفاده از رويكرد جامعه محور امكان تعامل عميق و گسترده پليس با افراد جامعه و اقشار گوناگون را فراهم مي سازد و باعث شكل گيري جريانهاي تبادل كننده اطلاعات بين پليس و افراد جامعه مي گردد و بنابراين به عنوان يك نتيجه منطقي, مي توان انتظار داشت كه امكان آگاهي يافتن از تغييرات ديناميكي "مجموعه نيازها و الگوهاي رفتاري افراد جامعه" براي پليس مهيا گردد. بر اين اساس و با تكيه بر تفكر سيستمي, به منظور توسعه پايدار سيستم پليسي نوين مذكور, دريافت و تحليل مجموعه بازخوردهاي بدست آمده از محيط عملياتي سيستم, فراهم كننده "اطلاعات بسيار مفيد" در ارتباط با سطح اثربخشي سيستم است.

Background and Objective: Nowadays, establishment of “urban order and peacefulness” in societies is associated with some complexities in a way that at present utilization of traditional policing approaches do not lead to significant effectiveness and efficiency. In this regard, based on systemic thought, policing approach should be changed from “threat –orientation” to “community –orientation” to enable police forces to design and establish a more sustainable “ urban order and peacefulness”. The present study is aimed at identifying, defining and designing a series of “quantitative variables providing feedback” to assess and evaluate the effectiveness level of modern community- oriented policing. Research Method: The present research has been conducted based on survey analytical method in the city of Tehran. (N=662) and is comprised of people in reputable universities, those selling clothes, intelligence and security police, cinema house, press house, hospitals and health care and medical centers. The research has been conducted through using two-stage cluster sampling. The required information and data collected through library studies, conducting either remote or face to face interviews and distributing questionnaires among respondents. Chronbach’s Alpha coefficient is used in the research in order to test the validity of the tool, and based on this for each cluster a certain Alpha is calculated. Among the 6 achieved Alphas, the maximum and the minimum sums have been 0.721 and 0.852. The content reliability of the test has been evaluated through getting the views of the relevant experts and specialists, as well as theoretical literature and the existing relevant theories. Findings: The present research has identified, defined and designed a series theoretical researches and through collecting the experts, scholars and specialists’ views, the variables and effective security threats identified .Afterward, through disseminating 130 questionnaires among respondents and collecting data and using factor analysis and using SPSS, the research identifies the security threats impacting tourists’ impression and their travel to Iran. The research information collected in September 2011.Sample tourists were selected among those staying in foreign tourists’ centers in different cities: Tehran, Share Ray, Isfahan, Shiraz and Kashan. The questionnaires have been completed by tourists who stayed in Iran at least for 3 days. The final results achieved from factor analysis led to identification and prioritizing 7 factors such as religious limitations, vehicles’ accidents, social insecurity, etc.