بررسي عوامل موثر بر ميزان حاملگي و سقط ناشي از تزريق داخل سيتوپلاسمي اسپرم از مردان مبتلا به عقيمي انسدادي و غيرانسدادي

Factors affecting pregnancy and abortion rates following intra cytoplasmic sperm injection in the obstructive and non-obstructive azoospermic men

سابقه و هدف: تزريق اسپرم مردان عقيم به داخل تخمك همسرانشان (ICSI) ،تحولي شگرف در درمان اين بيماران ايجاد نموده است. در مطالعه ما، عوامل موثر بر پيامد ICSI شامل نحوه برداشت اسپرم، بافت شناسي بيضه، سن و آزمايشات هورموني مرد و زن، تعداد تخمك هاي برداشت شده، و تعداد جنين هاي منتقل شده بررسي شد. روش بررسي: در اين مطالعه كوهورت گذشته نگر، 246بيمار عقيم شامل 52 بيمار مبتلا به عقيمي انسدادي (OA) و 194 بيمار مبتلا به عقيمي غير انسدادي (NOA) بررسي شدند. برداشت اسپرم به روش TESE يا PESA همراه باICSI و القا تخمك گذاري به روش Long protocol صورت گرفت. 48 ساعت پس از انجام ICSI، جنين هاي تقسيم شده به حفره رحمي انتقال داده شدند. يافته ها: ميزان حاملگي كلينيكال در بيماران مبتلا به OA بيشتر از بيماران مبتلا بهNOA بود (1/21 درصد در مقابل 8/10 درصد، 05/0 > p). سن و FSH سرمي زن در هر دو گروه بيماران با ميزان حاملگي رابطه داشت (001/0 > p). در بيماران مبتلا به NOA تعداد تخمك هاي برداشت شده و تعداد جنين هاي منتقل شده با وقوع حاملگي مرتبط بود (05/0 > p). نتيجه گيري: ICSIمي تواند شانس قابل قبولي براي باروري در مردان عقيم ايجاد كند. بالاتر بودن ميزان موفقيت در بيماران OA مي تواند نشان دهنده كيفيت بهتر اسپرم در اين افراد باشد. بررسي هورمون ها و نمونه گيري بافتي مردان در پيش آگهي حاملگي موثر نيستند

Background: Intracytoplasmic sperm injection (ICSI) has revolutionized the treatment of azoospermic men. The aim of this study was to evaluate the factors interfering in the success of ICSI, including sperm collection method, testicular histology, age and hormonal assay of the couple, the number of retrieved oocytes, and the number of transferred embryos. Materials and methods: In this retrospective cohort study, 246 azoospemic men (52 with obstructive azoosprmia (OA) and 194 with non obstructive azoospermia (NOA)) who were underwent sperm retrieval with PESA or TESE and ICSI protocol were studied. By long protocol of ovarian stimulation, oocytes were retrieved 36h after hCG administration. After 48h, cleaved embryos were replaced in the uterine cavity. Results: Clinical pregnancy rates (21.1% in OA versus 10.8% in NOA) was significantly correlated with sperm origin (P < 0.05). Female partner’s age and serum FSH significantly influenced pregnancy rates in both groups (p < 0.001) and also pregnancy rates was significantly influenced by number of retrieved oocytes and transferred embryos in NOA groups (P < 0.05). Conclusion: ICSI can make a chance for fertility in azoospermic men. Higher success rates in OA patients can be related to better quality of sperm. The value of male hormonal assay and testicular biopsy was not remarkable.