ارزيابي زمين آماري كيفيت آب زيرزميني دشت داراب استان فارس

Evaluation of geostatistical methods for mapping groundwater quality in Fars Province

روش‌هاي زمين آمار يكي از پيشرفته ترين تكنيكها جهت ارزيابي و پايش كيفيت منابع آب زيرزميني مي باشد. در اين تحقيق سه روش درون يابي، عكس فاصله وزن دار، كريجينگ وكوكريجينگ جهت پيش بيني برخي از شاخص‌هاي كيفي از قبيل SO42- Na+, TH, EC, SAR, Cl-, Ca2+, Mg2+, مورد استفاده قرار گرفته است. داده‌ها از 75 چاه مشاهده اي در دشت داراب جمع آوري شده است. بعد از نرمال سازي داده ها، واريوگرام محاسبه شد. مدل مناسب جهت برازش به واريوگرام تجربي براساس كمترينRMSE انتخاب شد. سپس با استفاده از ارزيابي متقابل وRMSE بهترين روش درون يابي انتخاب گرديد. نتايج نشان داد براي تمام شاخص‌هاي كيفي آب زيرزميني، كوكريجينگ بهتر از ساير روشها، شاخص‌هاي فوق را شبيه سازي مي كند. در نهايت با استفاده از روش كوكريجينگ، نقشه‌هاي كيفيت آب زيرزميني در محيط GIS تهيه شد.

Geostatistical methods are one of the most advanced techniques for monitoring of groundwater quality. In this research, we compare efficiency of three interpolation techniques namely IDW, kriging, and cokriging for predicting a few groundwater quality indices such as: Na+, TH, EC, SAR, Cl-, Ca2+, Mg2+ and SO4. Data were gathered from 75 wells in Darab district, of Fars province. After normalizing the data, variograms were computed. A suitable model of fitness on experimental variogram was selected which was based on least RMSE value. Then the best method for interpolation was selected, using cross-validation and RMSE. Results showed that for all groundwater quality indices, cokriging performed better than other methods in simulating groundwater quality indices. Finally, using cokriging method, maps of Groundwater quality were prepared in GIS environment.