تاثير ساختار سياسي دولت بر مديريت سرمايه انساني

The Impression of Political Structure of the Government on Human Capital Management

اين مقاله با هدف بررسي چگونگي جذب و به كارگيري نخبگان حكومتي به مثابه تصميم گيران و مديران سطح راهبردي دولت در نظامهاي سياسي تاريخي ايران تهيه شده است. داده هاي پژوهش با استفاده از روش تحقيق تاريخي- تطبيقي، گرداوري شده و مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته، و يافته هاي تحقيق در سه گفتار جدا به اين صورت سازماندهي گرديده است: گفتار اول مباني نظري تحقيق با تلفيقي از ديدگاه هاي مرتبط با استخدام كاركنان در مديريت منابع انساني و نظريه چرخش نخبگان پاره تو؛ گفتار دوم گونه شناسي نظامهاي سياسي در ايران؛ گفتار سوم فرايند جذب نخبگان در حكومتهاي عباسيان، سلجوقيان و غزنويان به عنوان نمونه هاي تاريخي الگوهاي اصلي دولت در ايران. در نتيجه گيري مقاله از طريق مقايسه داده هاي تاريخي به آزمون فرضيه تحقيق پرداخته شد كه به ارتباط معنا دار ميان ساخت دولت و چگونگي جذب و به كارگيري نخبگان اشعار داشت.

This research is intended to review attraction and employment of the elites at strategic level in the political systems of the history of Iran as decision makers. The researchers gathered data and analyzed them through a historical-comparative method. The findings are categorized into three distinct discussions. The first part is devoted to the theoretical basis of the research, which is designed by integrating approaches of recruitment in HC management and Paretoʹs circulation of elites. The second part discusses the typology of political systems in Iran. The last discussion is devoted to the processes of attraction of the elites in Seljuk, Abbasside and Ghaznavid dynasties as historical examples of basic models of government in Iran. The research hypothesis was tested through comparing research data. The results indicated that there was a meaningful relation between the structure of the government and attraction and employment of the elites.