مقايسه گرايش شخصيتي خودتخريبي و خودشناسي انسجامي در بيماران مبتلا به مالتيپل اسكلروز و افراد سالم

Comparison of self-destructive tendencies and integrative self-knowledge among multiple sclerosis and healthy people

براساس فرضيه همگوني غايي كل سيستم هاي يك ارگانيزم در پي دستيابي به يك هدف مشترك هستند و هنگامي كه مرز ميان خود و غيرخود در سطح يك سيستم از ميان مي رود احتمال تخريب اين مرز در سطح ساير سيستم ها نيز افزايش مي يابد. بر اين اساس در پژوهش حاضر به بررسي گرايش هاي شخصيتي خودتخريبي و خودشناسي انسجامي در بيماران مبتلا به مالتيپل-اسكلروز و افراد سالم پرداخته شد. 88 بيمار مبتلا به مالتيپل اسكلروز (79 زن، 9 مرد) و 130 دانشجوي دانشگاه تهران (85 زن، 43 مرد) به مقياس هاي خودشناسي انسجامي (ISK)، بهوشياري (MAAS)، خودمهارگري (SCS)، مشكل در روابط بين فردي (IIP)، آسيب به خود (SHI) و خودآزاري پاسخ دادند. نتايج نشان داد ميزان خودآزاري، حساسيت بين فردي و پرخاشگري بيماران مبتلا به مالتيپل اسكلروز بالاتر از افراد سالم بود در حالي كه خودشناسي انسجامي در بيماران مبتلا به مالتيپل اسكلروز پايين تر از افراد سالم بود. بر اساس نتايج پژوهش، ناهماهنگي در سطح يك سيستم با ناهماهنگي در سطح ساير سيستم ها همراه است. تلويحات درماني نشان مي دهد كه به منظور رفع ناهماهنگي در سطح يك سيستم مي توان و يا بايد ناهماهنگي موجود در ساير سيستم ها را اصلاح كرد. بنابراين، درمان هاي روانشناختي با هدف افزايش علاقه به خود در بيماران مبتلا به مالتيپل اسكلروز ممكن است در بهبود علايم ايمني شناختي اين بيماران موثر واقع شوند.

Based on “teleological coherence” hypothesis, all of the systems of an organism aim to achieve a common goal and when the boundaries between self/nonself are broken in one system, the possibility that they will be destroyed in other systems is increased. On this basis the present study aimed to investigate self-destructive tendencies and integrative self-knowledge of MS patients (N = 88) and normal participants (N = 130). 88 MS patients and 130 students of University of Tehran completed scales measuring the following aspects: Integrative-Self-Knowledge (ISK), mindfulness (MAAS), self-control (SCS), Interpersonal problems (IIP), Self-Harm (SHI), and masochism. Results showed that MS patients scored significantly higher than normal subjects in masochism, interpersonal sensitivity and aggression while scores of MS patients were lower in Integrative Self-Knowledge (ISK). Based on these results, disharmony in one system is accompanied by disharmony in other systems. Therapeutic implications suggest that in order to reduce the disharmony in one system, we should improve disharmony in other systems. Thus, psychological interventions that promote self-interest in MS patients may be effective in improving immunological symptoms in these patients.