ايرادهاي ارسطو به ايده هاي افلاطوني

Aristotle’s Critique of Platonic Ideas

ارسطو در جاي جاي آثارش از «مابعدالطبيعه» تا «طبيعيات» و «در آسمان» و «كون و فساد»، هر جا مي خواهد درمورد موضوعي اظهار نظر كند، با پيش كشيدن افلاطون و ديگر فلاسفه پيش از خود، سعي مي كند ايرادهاي افكار ايشان را در آن موضوع خاص مطرح كند. شروع از نقد روش مخصوص ارسطو در فلسفه است. به ويژه در مابعدالطبيعه كه به قول خود او دانش پرداختن به «موجود بماهو موجود» است و مباحث مربوط به هستي و چيستي موجودات عالم هستي در آنجا مطرح است، ارسطو ابتدا بايد آرا مشهور زمان خود و از همه مشهورتر و دست و پاگيرتر «نظريه ايده هاي افلاطون» را مورد مداقه و نقد قرار دهد. نزاع ارسطو با نظريه ايده هاي افلاطون از زمان حضورش در آكادمي و دوران دانشجويي او آغاز شد. رساله كوچك «درباره ايده ها» ( peri ideon) نوشته همان دوران است. ما در اين مقاله سعي كرده ايم با طبقه بندي ايرادهاي ارسطو به ايده هاي افلاطون و با برشماري يك به يك و موضوعي آنها ماهيت و شدت اين انتقادها را نشان دهيم. در اين راه سعي شده بيطرفانه و بدون نتيجه گيري يا داوري خاص، تنها به تحليل و برشماري ايرادها پرداخته شود كه اين خود پژوهش مناسبي است.

Aristotle’s Critique of Platonic Ideas Aristotle, in all his works including Metaphysics, Physics and Generation and Corruption, wherever expressing a view on an issue, makes references to Plato and other philosophers who preceded him trying to present flaws in their thoughts. To begin with critique is Aristotle’s specific philosophic method. Especially in Metaphysics, which, in his words, is the knowledge of ‘being in itself’ dealing with the what and why in all beings, he had to first consider and criticize the well-known views of his time among them the most vexatious one was that of Plato. Aristotle’s fight with Plato’s ‘theory of ideas’ started from the time he was a student of academy. His brief thesis ‘on ideas’, peri ideon, belongs to that era. The present article classifies Aristotle’s objections to Plato’s ideas trying to show their essence and intensity. To this end, the author’s have adopted a neutral stance toward the issues in their analysis and classification of the objections. Key Terms: critique, Platonic system, generalities, cause, separation, end, model, Ousia (substance), origin. .__________________________