تشهير شاهد زور

Public disclosure of the Perjurer

مفهوم شهادت دروغ يا شهادت زور در منابع فقهي با آنچه در قوانين و حقوق موضوعه به چشم مي‌خورد، تفاوت چنداني ندارد؛ اما در تعيين مجازات اين جرم و ادله و مباني آن، آنچه از كلام فقها (اماميه و اهل سنّت) و استنادات هر يك به روايات يا سيره رهبران ديني خود، مي‌توان استنتاج نمود، ضروري بودن تشهير شاهد زور به واسطه زيان و ضرري است كه ممكن است در آينده به جامعه و افراد آن وارد گردد؛ كه در قانون مجازات اسلامي بدان توجهي نشده است. بنابراين لازم است در تاييد و تثبيت تشهير، به عنوان مجازات مفيد و متناسب با جرم شهادت دروغ، بررسي شود كه نظرات و ديدگاه فقها و مستندات و ادله هر يك از آن‌ها در تشهير شاهد زور چيست؟ همچنين رواياتي كه در اين خصوص وارد گرديده و نيز ساير ادله‌اي كه در جواز اين مجازات بدان استناد شده است، كدامند؟ در اين مقاله، سعي شده است ضمن بيان مفهوم تشهير، سوالات مطروحه فوق بررسي و پاسخ داده شود.

The concept of perjury or false testimony has no notable difference in juristic texts and Iranian criminal code. However, what both Shi‘a and Sunni jurists refer to as their sources for determination of punishment of that crime results in the fact that necessity of public disclosure of perjurer is because of the harm which may affect the society and individuals in the future – something missing in the Iranian criminal code. In order to confirm public disclosure as the suitable and efficacious punishment of the perjury crime, therefore, we had better investigate opinions of jurists as well as proofs they have presented in this connection. Hadiths and other proofs referred to should also be presented and taken into consideration