واكنش برخي از ژنوتيپ هاي سورگوم دانه اي به تنش كمبود آب

Response of Some Grain Sorghum Genotypes to Water Deficit

به منظور ارزيابي اثر تنش كمبود آب بر تعدادي از صفات مرتبط با عملكرد در لاين هاي سورگوم دانه اي، آزمايشي در سال 1387- 1386 بر اساس طرح كرت هاي خرد شده و بر پايه ي بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه ي تحقيقاتي دانشكده ي كشاورزي دانشگاه آزاد اسلامي واحد تبريز واقع در اراضي كركج اجرا گرديد. سطوح مختلف آبياري شامل 60، 120 و 180 ميلي متر تبخير از تشتك كلاس A به عنوان عامل اصلي و هفت لاين سورگوم دانه اي به عنوان عامل فرعي در نظر گرفته شد. به منظور تثبيت خطاي نوع اول، تجزيه واريانس چند متغيره انجام شد. تجزيه واريانس داده ها نمايان گر وجود اختلاف معني دار بين لاين هاي مورد مطالعه و سطوح مختلف آبياري در اكثر صفات مورد مطالعه بود. نتايج حاصل از مقايسات ميانگين در متوسط شرايط آبياري نشان داد كه لاين هاي KGS5 و KGS15 از نظر اكثر صفات موثر بر عملكرد در گروه برتر قرار دارند. تجزيه ي عليت به روش رگرسيون گام به گام در متوسط شرايط آبياري نشان داد كه طول خوشه و وزن هزار دانه اجزاي موثر بر عملكرد دانه هستند.

To study the effect of drought stress on some grain sorghum lines, a split plot experiment based on complete randomized block design with three replications was conducted during 2007-8 at the Agriculture Research Field of Islamic Azad University, Tabriz Branch, Iran. Irrigations after 60, 120 and 180 mm evaporation from the pan were assigned to main plots and seven lines of grain sorghum to sub plots. Multivariate analysis of variance was fulfilled for fixation of type ? error. Analysis of variance showed significant differences among lines and irrigations for most of the traits. Based on mean comparison, KGS5 and KGS15 showed the highest means for most of the yield related traits. Path analysis was conducted by using the stepwise regression on mean of irrigation levels. Results showed that panicle length and 1000 kernel weight were the most effective components on grain yield.