تعيين اثرات ثانويه جزر و مد اقيانوسي روي سطح زمين در ايران

Determination Secondary Effects of the Ocean Tidal on the Earth Surface; Case study: Iran

نيروي جاذبه حاصل از بالا آمدن سطح آب در درياها باعث ايجاد تغييرات ثانويه‌اي در حدود چندين سانتي‌متر در سطح زمين مي‌شود. اگرچه اين تغييرات نسبت به اثرات مستقيم جزر و مدي بسيار ناچيز هستند، اما با توجه به روش‌هاي دقيق تعيين موقعيت ماهواره‌اي در سطح زمين (دقت ميليمتري)، مانند GPS وVLBI اعمال تصحيحات فوق در مراحل پردازش اطلاعات ضروري به‌نظر مي‌رسد. در اين مقاله با استفاده از يك مدل جهاني جزرومد اقيانوسي به نام TPX0.6.2 ، دامنه‌ي تغييرات اثرات ثانويه براي 10 مولفه اصلي جزر ومدي اقيانوسي شامل: در منطقه‌ي ايران محاسبه و ارايه شده است. نتايج عددي نشان مي‌دهند بيشترين مقدار اثرات ثانويه جزرومد در نواحي درياي عمان و در حدود 3/2 سانتي‌متر است.

The gravitational force due to the sea level rise causes secondary changes in the Earthʹs surface that are approximately a few centimeters. Although, these variations are negligible comparing to the direct tidal effects, regarding the precise satellite earth positioning methods (with a few millimeters accuracy) such as Global Positioning System (GPS), and Very Long Base Line Interferometry (VLBI), applying the above corrections in data processing is essential. In this paper, using a global ocean tidal model, in our case TPX0.6.2, the magnitude of the secondary effects for ten major tidal components including had been computed on the Earthʹs surface in Iran. The results indicated that the greatest amount of the secondary effects which is related to the M2 tidal component on the Oman Sea can reach to about 2.3 cm.