اثربخشي آموزش مهارت هاي شناختي رفتاري بر نگرش، افسردگي و خلق عمومي معتادين به شيشه

Studying Effectiveness of Cognitive- behavior Skills Training on Attitude, Depression & Mood Addicts in Methamphetamine Addicts

هدف پژوهش حاضر، تبيين اثربخشي آموزش مهارت هاي شناختي رفتاري بر نگرش، افسردگي و خلق عمومي معتادين به شيشه مي باشد. بدين منظور، در يك طرح آزمايشي با اندازه گيري مكرر، 36 بيمار با تشخيص وابستگي به شيشه به صورت تصادفي در دو گروه آزمايشي و گواه قرار داده شدند. گروه آزمايشي طي 12 جلسه دو ساعته به صورت انفرادي تحت درمان قرار گرفت. آزمودني‌هاي هر دو گروه توسط مصاحبه ساخت‌يافته شخصيت (SCID)، پرسشنامه نگرش نسبت به مواد، افسردگي بك و پرسشنامه بهر هيجاني، قبل از شروع درمان(مرحله ارزيابي)، جلسه ششم، دوازدهم و 90 روز پس از پايان درمان مورد ارزيابي قرار گرفت. گروه كنترل در اين مدت درمان روان‌شناختي دريافت نكرد. داده‌ها به كمك آزمون t همبسته، روش آماري تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر و آناليز واريانس دو طرفه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. بر طبق داده ها و يافته ها، از نظر متغيرهاي پژوهش بين ميانگين هاي دو گروه آزمايشي و كنترل در مرحله پيگيري تفاوت معنادار آماري وجود دارد. يعني، در مرحله پيگيري گروهي كه از درمان شناختي رفتاري برخوردار بودند در مقايسه با گروه كنترل كه درماني دريافت نكردند، تغيير نگرش، افسردگي و خلق عمومي از خود نشان دادند و فرضيه هاي پژوهش تاييد شد. نتايج نشان داد آموزش مهارت هاي شناختي رفتاري تغيير نگرش، كاهش افسردگي و بهبود خلق عمومي را در پي دارد.

This study was evaluating effectiveness of cognitive-behavior skills training on attitude, depression and mood in Methamphetamine addicts. 36 patients diagnosed as suffering Methamphetamine dependence (according to DSM-IV- TR criteria) that were randomly divided into 2 groups, one as experimental group and the other as control group. Members of experimental group were undergone individual training for 12 sessions. They took Structured Clinical Interview for DSM (SCID II), Attitude change test, Beck Depression Inventory (BDI) and Emotional Quotient test(EQ-I) in session number 6 and number 12, and 90 days after termination of the therapy. Control group received no CBT during the study. Data collected were analysed by paired sample t-test and, repeated measured. Data analysis shows that there was statistical significant difference between means of experimental and control groups in research variables. The analysis of follow up data showed that these effects continued for three month. The results revealed that cognitive- behaviour skills training is an effective treatment to change attitude, decreasing depression and improvement of mood