رابطه عقل و ايمان از منظر ملاصدرا و كركگور (تبيين مفاهيم ايمان و عقل از ديدگاه ملاصدرا و كركگور)

Reason and Faith in Mulla-Sadra and Kierkegaard’s Philosophy

تبيين رابطه عقل و ايمان يكي از مهم‌ترين دغدغه‌هاي كركگور و ملاصدراست. مهم‌ترين ويژگي ايمان نزد كركگور ماهيت ضد عقلي يا پارادوكسيكال‌بودن آن است. در اين تفكر، فرد هرگز نمي‌تواند با تفكر عقلاني و توسل به شواهد تاريخي به ايمان دست يابد. حيات ايماني نزد كركگور، اساساً، همان حيات در درون مسيحيت است و همين ايمان مسيحي است كه آن را در برابر تمام منازعات نظري حفظ مي‌كند. از طرف ديگر ملاصدرا معتقد است كه ايمان گرچه امري مربوط ‌به قلب است، منحصر به معرفت كشفي نيست؛ بلكه معرفت خدا با دليل و برهان، يعني اعتقادي كه از طريق عقل نظري حاصل ‌شود، مي‌تواند ايمان قلبي محسوب شود. به‌عبارت ديگر، تمامي كوشش وي بر اين متمركز است كه ميان عقل و ايمان يا عرفان و برهان آشتي برقرار كند.

Explain the relationship between reason and faith is one of the main concerns Kierkegaard and Mulla Sadra. The most important feature of faith from the perspective Kierkegaard, is its anti-intellectual or paradoxical nature. In this thinking, person can never be achieved to faith by rational thinking and appealing to historical evidence. Basically life of faith from view Kierkegaard is life within Christianity and very life of christianity is that protects it against all theoretical efforts. Mulla Sadra On the other hand believes that the faith, although it is related to the heart but faith of heart is not limited to knowledge Intuitive. But Knowledge of God with reason and proof, that is to say belief that is obtained through theoretical reason, can be considered the heart of faith. In other words, all his efforts are focused on that reconcile between reason and faith or mysticism and the argument.