امكان سنجي تبديل خيابان بدون خودرو در شهر شيراز

Feasibility Study of Making a Car Free Zone (Case Study: Affif Abad Street in Shiraz)

امروزه فضاهاي باز عمومي مورد توجه بسياري از محققان و سياست گذاران شهري قرار گرفته است. توسعه و گسترش اين نوع فضاهاي شهري از قبيل پاركها، فضاهاي همگاني و فضاهاي سبز نقش بسزايي در ارتقا كيفي زندگي شهروندان دارد. خيابان هاي پياده شهري، يكي از مورد توجه ترين اين مكانها، است كه در بسياري از كشورهاي توسعه يافته به عنوان سرزنده ترين فضاهاي شهري به اجرا در آمده است. اين اماكن به دليل در بر داشتن فعاليت هاي اجتماعي، علاوه بر افزايش روابط چهره به چهره افراد، موجب تشويق شهروندان به پياده روي و استفاده كمتر از خودرو شخصي مي شوند. در اين تحقيق، يكي از خيابان هاي پرتردد و اصلي شهر شيراز كه درصد قابل توجهي از فعاليت هاي خدماتي- تجاري را در بر دارد، انتخاب گرديده و امكان تبديل آن به يك خيابان پياده بررسي شده است. براي گردآوري اطلاعات و داده هاي اوليه مورد نياز از پرسشنامه هاي بخصوصي كه توسط ساكنان و شاغلان آن خيابان تكميل گرديد، استفاده شده است. همچنين براي بررسي رابطه بين رضايتمندي افراد از تبديل اين خيابان به يك خيابان پياده و مشخصات اجتماعي – اقتصادي، رفتاري و ترافيكي از تجزيه و تحليل آماري (تحليل رگرسيون دوتايي) انجام شده است. نتايج نشان داد كه تنها برخي از خصوصيات اجتماعي- اقتصادي، رفتاري و ترافيكي همانند جنس، سن، درآمد، روزهاي مراجعه و ... رابطه معناداري با رضايتمندي افراد از تبديل خيابان مذكور به خيابان پياده محور داشته اند. در مجموع مي-توان گفت كه ايجاد خيابان پياده در محدوده مطالعاتي نيازمند بسترسازي مناسبي در زمينه حمل و نقل و نيز ارايه سياست هاي تشويقي از طرف مديران شهري است.

Today, public and open spaces have been considered by many researchers and urban policymakers. Development of these open spaces such as parks, public spaces and green spaces play a significant role in improving the quality of citizensʹ lives .One the of the most crucial public places is car free streets that have been designed as the most vibrant places in development countries. These places with social activities enhance face to face relationships; so, they encourage citizens to walk and use less private cars. In this research, one of the most chief and crowded streets with high level of services in Shiraz-Afif Abad Street- has been chosen and evaluated to modify to a pedestrian street. The initial data were collected from specific questionnaires which were completed by residents and employees who reside and work in the study area. Also, the relation between satisfaction of people with a pedestrian street and socio- economic, traffic and behavioral characteristics have been investigated by Binary Regression. The findings demonstrate the fact that only some of the socio-economic, traffic and behavioral attributes have significant impact on the factor of individual satisfaction. Overall, results show that making a pedestrian street needs decent means of public transport and it should be advocated by urban managers with some encouraging policies.