چيستيِ رسانه با تاكيد بر رسانه ديني

The Nature of Media; with an Emphasis on Religious Media

اين پژوهش با رويكرد تحليلي به بررسي چيستي رسانه از حيث ابزار و يا بسته فرهنگي بودن و نيز بازنمايي و يا عدم بازنمايي و انعكاس واقعيات اجتماعي مي‏پردازد. پذيرش هريك از اين رويكردها، مبتني بر طرز تلقّي و نوع نگرش به هستي است. هرچند در دنياي ارتباطات پيچيده امروزي، ما به شدت در معرض رسانه‏ها قرار گرفته‏ايم، اما اين‏گونه نيست كه تابع محض آنها باشيم. رسانه ابزار صرف و يا بستر فرهنگي نيست، بلكه داراي ظرفيت‏ها، اقتضايات، امكانات و محدوديت‏هايي است. از اين‏رو، مي‏توان با شناخت ماهيت رسانه، و نيز دين و آموزه‏هاي ديني و امكان ترويج آن در رسانه، از حداكثر ظرفيت رسانه براي انتشار پيام دين بهره گرفت.

Taking an analytical approach, the present article examines the nature of media to determine whether it is a cultural means or a cultural package, and whether it is representative or non-representative of social facts. Adoption of each of these approaches is based on the type of one’s conception or attitude towards existence. Although in the modern world of complex communications, we are seriously exposed to the media, it does not mean that we are absolutely submissive to it. Media is not a mere cultural means or context. Rather, it has its own capacities, requirements, facilities and limitations. Therefore, knowing the nature of media, religion, religious teachings, and the possibility of propagating them by the media, one can benefit from the maximum capacity of the media towards spreading the messages of religion.