بررسي «عوامل اجتماعي» موثر بر «ميزان همكاري»(مطالعه موردي مهندسان عضو كانون مهندسين شهر آمل)

Social Factors Influencing Cooperation Rate Case: Members of Amol Engineers Center

همكاري جهت بقاي سازمان‌ها و گروه‌ها از اهميت قاطعي برخوردار است. اغلب مشاهده شده همكاري اخلاق، روابط اجتماعي و انساني در كار، و در كارهاي پيچيده سطح بهره‌وري و كيفيت را بالا مي‌برد. در همكاري تلاش دو يا چند نفر جهت رسيدن به هدف يا اهداف، به شيوه‌اي است كه موفقيت هر شخصي موفقيت ديگري را تسهيل مي‌كند. از آن‌جا كه انجام اغلب كارهاي مهندسي از دست يك نفر خارج است و نيازمند همكاري مداوم چندين مهندس است، همكاري در اين گروه‌ها اهميت مضاعفي دارد. مطالعه حاضر با بهره‌گيري از نظريه دوركيم و پاتنام و به‌صورت پيمايشي انجام گرفته است. ابزار گردآوري داده‌ها پرسش‌نامه مي‌باشد. جمعيت آماري پژوهش شامل تمامي مهندساني است كه به‌صورت رسمي در سال 1387 عضو كانون مهندسين شهر آمل بودند و به‌صورت گروهي كار مي‌كردند. از آن‌جا كه حجم مهندساني كه شرايط فوق را داشتند كم بود شيوه تمام‌شماري روي جمعيت آماري صورت گرفت و در نهايت 236 پرسش‌نامه جمع‌آوري گرديد. اطلاعات جمع‌آوري‌شده با استفاده از روش‌هاي آماري توصيفي و استنباطي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌هاي تحقيق حاكي از آن است كه بيشتر مهندسان سطح همكاري خود را با ديگر مهندسان در سطح پايين مي‌دانند. همچنين نتايج حاصل از تحليل رگرسيون چند متغيره حاكي از آن است كه از ميان متغيرهاي مستقل تحقيق، «شبكه روابط» (بتا = 46/0)، «اعتماد» (بتا = 30/0) و «عضويت در گروه‌هاي حرفه‌اي» با ضريب استاندارد رگرسيوني (بتا = 19/0-) داراي تاثير معناداري بر روي ميزان همكاري هستند.

Abstract: Cooperation is an important factor contributing tothe survival of groups and organizations. It has been observed that cooperation often increases morale, social and human relationship at work and raises productivity and quality level in complex settings. When two or more persons take partin a cooperative effort to obtain purpose or purposes the combined effort takes the form that the success of one person facilitates the success of many writers who define Iranian identity by making reference to various readings of Iranʹs historical heritage and its pool of cultural, literary, linguistic, and religious traditions, this research assumes that any social identity, including national identity, is socially constructed and, as such, concentrates on the perceptions of the people themselves. In this study we tried to understand "Being Iranian" in words of the youth as a segment of the population which is considered a "strategic group" in the Iranian society both in terms of the young peopleʹs relative weight in the population and the role they will play in constructing the countryʹs future culture. We conducted a series of semi-structured, qualitative interviews with 71 young people aged 18 to 29 who were enrolled as undergraduate students or had a university degree. A main finding of the study was that most interviewed individuals understood their Iranian identity quite differently with members of the previous generations and defined it in terms of a combination of emotional and personal values found in family relations or relations with friends along with values pertaining to development and progress of their country in the family of nations across the world. Key Concepts: Identity; Social Identity; Youth; Iran; Constructivism.