بررسي و تحليل شخصيت درنمايشنامه‌هاي‌منظوم تي. اس. اليوت

The Study of Characters in the Verse Plays of T. S. Eliot

تي. اس. اليوت از جمله نمايشنامه نويسان منظوم محسوب مي‌شود كه با برگزيدن زبان نظم در نمايشنامه‌هايش سعي در پيمودن راهي جدا از ساير نمايشنامه نويسان داشته است. از ميان آثاري كه اليوت خلق كرده است، تعداد معدودي موفق بوده اند و بسياري از منتقدان هم روش او را در نمايشنامه نويسي نمي پسندند، اما اليوت توانسته است با استفاده از زبان نظم و در برخي موارد با تركيب نظم و نثر شخصيتهايي بيافريند كه در نوع خود منحصر به‌فرداند. مقاله حاضر شخصيت را در نمايشنامه‌هاي منظوم اليوت بررسي و انواع آنها را پس از دسته‌بندي ارايه مي‌كند. اين مقاله سپس هدف اليوت را از ارايه خاص اين نوع شخصيت روشن مي سازد.

T.S. Eliot is one of the dramatists who has chosen the language of verse for his plays. In doing so, he has moved in a way that is different from other dramatists. Critics believe that most of Eliotʹs plays have not been successful and some others have criticized Eliotʹs way of writing plays. In spite of all these criticism, Eliot, with his verse and sometimes the combination of verse and prose language, has created unique characters. This article studies Eliotʹs characters in his verse plays, presents their different kinds and classifies them. The article finally discusses the purpose behind this kind of presentation of character.