ارادت قلبي شهريار به مولا علي (ع)

Imam Ali in Shahriar’s poems

اعتقادات اسلامي در اشعار استاد سيد محمد حسين بهجت تبريزي (شهريار) موج مي زند و چه قبل از انقلاب اسلامي و چه بعد از آن اشعاري توسط اين شاعر بزرگ معاصر سروده شده كه برخي از ابيات آن ترجمان آيه اي از كلام الله مجيد، حديثي از پيامبر اكرم(ص) يا ايمه معصومين (ع) و يا روايتي از آن بزرگواران است كه اين نشانگر پشتوانه علمي شهريار در مطالعات اسلامي مي باشد. ضمناً عشق شهريار به پيامبر اكرم ( ص) و اهل بيت (ع) در اشعار او متجلّي است و در اين ميان، مولاي متقيان علي (ع) را جلوه اي ديگر است . در اين مقاله به اين جلوه درخشان و تبلور ارادت خاص به شير خدا در اشعار استاد شهريار پرداخته مي شود.

Islamic belief is highlighted in Shahriar’s poems. Shahriar, as the highest ranking contemporary poet in Iran, shows a surprising deep knowledge of Islamic studies in his poems both before Islamic revolution and after that. In fact, it seems that some of his poems are representations of some verses of holy Koran, or some narratives of Prophet Mohammad (peace be upon him) or Imams (peace be upon them). Also, it is obvious from his poems that Shahriar really fell in love with Prophet Mohammad and his grand household. Meanwhile, Shahriar’s many outstanding poems about Imam Ali (p. b. u. h.) tell us that there was a special place for the first Imam of Shia in his heart.