عشق و اندوه در شخصيتهاي زن دو اثر حماسي فارسي و آلماني شاهنامه فردوسي و سرود نيبلونگن

Love and sorrow in women characters in the Persian epic of Ferdousi´s Shahname and the German epic Niblongensong

در هر فرهنگ و دوره اي زنان جايگاه متفاوتي دارند كه اين امر از مليت و طرز فكر آنها نشات مي گيرد. در ميان بسياري از بن مايه ها ي شيوه هاي رفتاري شخصيت هاي زن، عشق و پيامد هاي آن نقش مهم وتعيين كننده اي ايفا مي كنند. در اثر حماسي فارسي شاهنامه فردوسي زنان با نژاد و فرهنگ ايراني و غير ايراني به شكل متفاوتي رفتار مي كنند. به همين ترتيب در اثر حماسي آلماني سرود نيبلونگن بن مايه عشق و اندوه و نوع عملكرد شخصيت هاي زن در ارتباط با اين بن مايه در روند داستان داراي جايگاه مهمي است. بررسي ارتباط ميان مليت و شيوه تربيتي شخصيت هاي زن در حماسه شاهنامه و سرود نيبلونگن در ابراز عشق، اندوه به عنوان پيامد عشق، تحول روحي زنان از طريق عشق و اندوه ناشي از آن و كين جويي به دليل از دست دادن محبوب موضوع اين مقاله مي باشد.

In the literature of every culture and era women have different places which in influenced by nationality, the way of thinking and their culture. They behave in a accordance with the culture in which they have been raised up. Among behavioral patterns of women characters love and its consequence play a very important and determining role. In the Persian epic of Ferdousi´s Shahname, women with or without Iranian race and culture behave differently. In the German epic Niblongensong, the theme of love and sorrow, and the way women characters behave in relation to this motif, has a significant role in the process of the story. In this essay the relationship between womenʹs nationality, the way they have been raised, and their doings in relation to the way they express their love, the sorrow caused by love, and hatred due to the loss of beloved, is studied in two Persian and German epic works, and terraces of different culture in women characters are depicted.