توسعه ي محلي پايدار و جلب مشاركت حداكثري مردم بر اساس تجارب پروژه ي بين المللي ترسيب كربن

Sustainable Local Development and Attracting Maximum Participation of People Case Study: The Experiences of International Project of Carbon Sequestration in South Khorasanر

با وجود آن كه روستاها جوامعي هستند كه از روابط اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي ساده اي برخوردارند، اما در اغلب مناطق، وجود تضادهاي فرهنگي، قومي، مذهبي و از همه مهمتر، اختلاف شديد طبقاتي، موجب تشكيل جوامعي با پيچيدگي هاي خاص خود گرديده است. به همين دليل، اتخاذ رويكردهاي مناسب براي ورود به اين اجتماعات، يكي از دل مشغولي هاي اصلي برنامه ريزان و سياست گذاران به شمار مي آيد. تجربه ي چندين دهه فعاليت هاي مربوط به توسعه ي روستايي نشان داده است كه شكست برنامه ها و توفيق نيافتن در همراهي مردم و مشاركت حداكثري آنها در طرح ها و پروژه هاي عمراني، اجتماعي و فرهنگي، ارتباط نزديكي با جلب اعتماد و اطمينان روستاييان داشته است. بنابراين، به نظر مي رسد كه چنانچه بتوان اعتماد روستاييان را به برنامه ريزان و سياست گذاران افزايش داد، بخش عظيمي از اين مشكلات حل خواهد شد. تجربه ي برخي از طرح هاي موفق نشان مي دهد كه بهترين راهكار براي اين مشكل، ورود عملي روستاييان در جريان برنامه ريزي، اجرا و ارزيابي است. نوشته ي حاضر درنظر دارد تجربيات مربوط به بهره مندي از رويكرد توسعه ي پايدار محلي توسط يكي از موفق ترين پروژه هاي عمراني (پروژه ترسيب كربن) را ارايه داده و برخي از شيوه هاي مناسب مداخله در مناطق روستايي را مورد بررسي و كنكاش قرار دهد. اين بررسي به شيوه ي توصيفي و تحليلي به انجام رسيده است. به اين منظور، نمونه-اي به حجم 354 نفر به روش تصادفي ساده انتخاب شده است. از اين تعداد 188 نفر مربوط به روستاييان ساكن در محدوده ي اجراي طرح ترسيب كربن و بقيه از ساكنين روستاهاي همجوار بوده اند كه از امكانات اين پروژه بهره اي نبرده اند. نتايج اين بررسي نشان مي دهد كه وقتي اولويّت ها و خواسته هاي مردم محلي مورد توجه قرار گيرد، مشاركت حداكثر مردم امكان پذير است و مي توان اين مشاركت را تا بيش از 80 درصد افزايش داد.

Although, villagers are the societies with simple social, cultural and economical relations, but in most of the areas, the existence of cultural, ethnic, and religious conflicts issues and more important, the intensive contrast of social classes has caused societies with its specific complications. For this reason, developing proper approaches for entering in to such societies is the main concern of programmers and policy-makers. The experiences of several decades of activities about rural development shows that failure of programs and unsuccess in accompanying people and their maximum cooperation in the plans and constructional, social, and cultural projects has a close relation with the attraction of villagers’ confidence. Therefore, it seems that if we be able to increase the villagers’ confidence toward programmers and policy-makers, a large part of these problems will be solved. The experiences of some successful plans show that the best solution for this problem is to involve practically villagers into planning, implementation and evaluation processes. The condition that is noticed in some projects, including the Carbon Sequestration Project (CSP), which is implemented in Hossein Abad of Sarbisheh region. The managers of this project who, through maintaining and reviving natural resources of the region, have intended to increase the current Carbon Sequestration realized that they cannot reach the targets without participation and accompaniment of people. This group, after studing the social and cultural condition of the region and observing weak results of previous plans reached to this end that they should concentrate their most attempts on attracting the participation of people. They found that they should make plans together with people, instead of for people. Also this research is implemented to introduce this project.