معناشناسي حديث تردّد

Semantics of "Taraddod" Hadith

اثبات اختيار مطلقه، علم ذاتي اطلاقي، اختيارات سه‌گانه طولي و توالي جمال و جلال الهي، از جمله معارفي است كه همگي از قِبَل انتساب تردّد به ذات مقدّس الهي قابل كشف است. به دليل فقدان معناشناسي مناسب نسبت به اين واژه و عموماً به دليل ناسازگاري معناي اين واژه با مباني غير شيعي، عدّه‌‌‌اي از انديشمندان با لحاظ معناي خاصّي از تردّد، سعي بر آن داشته اند تا خداوند را به نوعي از انتساب به تردّد پيراسته نمايند و در اين مسير، دست به تاويل اين دسته از روايات زده اند. مقاله حاضر پس از بازنگري در مفهوم تردّد، انتساب تردّد به خداوند را حقيقي مي‌شمرد و تغيير نگرش مبنايي به اين دسته از روايات را گامي موثّر در بررسي هاي فقه الحديثي مي داند.

By taraddod assigned to God we can prove for Him properties as free will, omniscience, beauty and glory. Due to the lack of proper semantics for this word i.e. Taraddod and especially because of the inconsistency of the content of this word with Shiite principles, some thinkers while interpreting the word in a particular way have tried to purify God to have Taraddod and indeed they have changed the meaning of the word "Taraddod". The current paper while studying the concept of "Taraddod" shows that assigning Taraddod to God is correct and by changing the mind to this Hadith and the meaning of Taraddod, there will be an improvement in Fiqh al-Hadith studies.