تاثير موسيقي اصيل ايراني بر مهارت هاي درشت دستي كودكان مبتلا به فلج مغزي اسپاستيك

The Effect of Persian Traditional Music on Gross Manual Dexterities of Cerebral Palsied Children

هدف: درمان و توانبخشي ناتواني‌هاي مربوط به مهارت‌هاي درشت دستي بيماران مبتلا به فلج مغزي اسپاستيك اغلب كاري دشوار و چالش برانگيز است. بنابراين بهره‌گيري از يك روش مداخله‌اي آسان و موثر مانند موسيقي درماني جهت تكميل روند توانبخشي اين بيماران بسيار ضروري به نظر مي‌رسد. پژوهش حاضر به منظور بررسي فرضيه فوق يعني «تاثير موسيقي اصيل ايراني بر مهارت‌هاي درشت دستي كودكان مبتلا به فلج مغزي اسپاستيك» انجام گرديده است. روش بررسي: 20 بيمار (9 دختر و 11 پسر) مبتلا به فلج مغزي اسپاستيك در محدوده سني 7 تا 12 سال در اين مطالعه نيمه تجربي شركت داده شدند. 10 نفر از افراد انتخاب شده به صورت تصادفي در گروه آزمايش و بقيه در گروه كنترل قرار گرفتند. مداخله درماني شامل 20 جلسه موسيقي درماني فعال بود. مهارت‌هاي درشت دستي هر دو گروه قبل و بعد از شروع مداخله، با تست جعبه و مكعب ارزيابي گرديد. براي تجزيه و تحليل آماري داده‌ها از آزمون‌هاي ناپارامتري يو من- ويتني و آزمون ويلكاكسون استفاده گرديد. يافته‌ها: نتايج نشان دهنده اين بود كه ميانگين امتيازات پيش آزمون و پس آزمون مهارت‌هاي درشت دستي گروه آزمايش، در سمت مغلوب به طور معناداري افزايش يافته (?.?? > P)، ولي در سمت غالب تفاوت معناداري ايجاد نگرديده است . نتيجه‌گيري: فعاليت‌هاي موسيقايي در اين مطالعه باعث بهبود مهارت‌هاي درشت دستي كودكان مبتلا به فلج مغزي اسپاستيك در سمت مغلوب شده است. اما به نظر چنين مي‌آيد كه فعاليت‌هاي مذكور در سمت غالب تاثيري نداشته است.

Objective: Management and rehabilitation of disabilities relevant to fine motor skills in spastic cerebral palsied patients is often complex and challenging, therefore exploiting an easy and effective method similar to music therapy for completing the rehabilitation process can be very essential. The Aim of the present study was to investigate the mentioned hypothesis that is the effect of Persian traditional music on gross manual dexterities of spastic cerebral palsied children. Materials & Methods: twenty patients (9 girls and 11 boys) suffering from spastic cerebral palsy with ranging in age from 7-12 years participated in this semi-experimental study. Ten of them randomly assigned to experimental group and followed to control group. Musical intervention performed for experimental group. Level in Gross manual dexterity of two groups assessed before and after intervention via the Box and Block Test. Data was analyzed by U Mann-Whitney and Wilcoxon Signed Ranks Test. Results: The results indicate that Patients in the experimental group demonstrated a significant increase from pretests to posttests in non-dominant hand (P < 0.05), but there was no significantly difference between pretest in comparison whit posttest of in dominant hand (P > 0.05). Conclusion: It can be conclude that active musical activities can improves gross manual dexterity of spastic cerebral palsied children in non-dominant hand.