بررسي تطبيقي رويكردهاي تربيت معنوي با توجه به مولفه هاي برنامه درسي در چند كشور جهان

A Comparative Study of Spiritual Education Approaches with Regard to the Curriculum Components in Some Countries

هدف اصلي اين مقاله بررسي رويكردهاي تربيت معنوي با توجه به مولفه هاي برنامه درسي در كشورهاي منتخب بوده است كه با روش تطبيقي و با كمك الگوي بردي انجام گرفت. بدين منظور، اسناد و مدارك مرتبط با موضوع در كشورهاي منتخب با استفاده از روش كتابخانه اي و با مراجعه به سايت-هاي اينترنتي مرتبط مانند يونسكو و پروكوييست و سايت هاي وزارت آموزش و پرورش كشورهاي مورد نظر گرد آوري، توصيف، تفسير و مقايسه شد. جامعه آماري پژوهش كليه كشورهايي هستند كه در زمينه تربيت معنوي داراي برنامه هايي هستند. از ميان جامعه مورد مطالعه كشورهاي استراليا، ژاپن و تركيه با استفاده از روش نمونه گيري هدفمند به عنوان نمونه مورد بررسي انتخاب گرديدند سپس ويژگي هاي اصلي رويكردهاي تربيت معنوي در ارتباط با مولفه هاي هدف، محتوا و روش هاي تدريس در كشورهاي منتخب مطالعه و بررسي گرديد. نتايج بدست آمده حاكي از وجود شباهت ها و تفاوت هاي شايان توجهي بين اهداف، محتوا و روش هاي تدريس در كشورهاي مورد مطالعه بود. شباهت ها بيش تر در اهداف و گه گاه در محتوا، اما تفاوت ها بيش تر در روش هاي تدريس وجود دارند.

The main purpose of this paper was to study spiritual education approaches with regard to curriculum components in selected countries through a comparative method drawing on Brady’s model. To this end, relevant documents concerned with the selected countries were collected using library research and through referring to related websites including UNESCO and Proquest, and those of the Ministry of Education in the target countries. Data then was described, interpreted, and compared. From among countries with spiritual education programs, Australia, Japan and Turkey were purposively sampled. Spiritual education approaches were then examined in terms of aim, content, and teaching methodology. The results of the study indicated that there were considerable similarities and differences regarding the education components of concern in this study. While similarities concerned the objectives to the largest extent and content to some extent, differences were recognized in methodologies.