مقايسه رويكردهاي مطالعه و يادگيري دانشجويان مقطع پايه و باليني رشته پزشكي و ارتباط آن با پيشرفت تحصيلي

Comparing the Medical Students’ Approaches to Study and Learning in Pre-clinical and Clinical Stages of Study

زمينه و هدف: رويكردهاي مطالعه دانشجويان به عنوان يكي از عوامل تاثيرگذار بر يادگيري و پيشرفت تحصيلي، همواره مورد توجه بوده است. هدف اين پژوهش، مقايسه رويكردهاي مطالعه و يادگيري دانشجويان پزشكي مقطع پايه و باليني و ارتباط آن با پيشرفت تحصيلي بود. روش كار: در اين مطالعه توصيفي– تحليلي، 137 نفر از دانشجويان سال دوم و پنجم رشته پزشكي دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز، با پاسخ به پرسش‌نامه استاندارد ASSIST (Approaches and study skills inventory for students) مورد بررسي قرار گرفتند. معدل كل دروس نظري و عملي دانشجويان به عنوان شاخص پيشرفت تحصيلي در نظر گرفته شد. يافته‌ها: رويكرد غالب دانشجويان پزشكي، رويكرد عمقي (1/40 درصد) بود. در مقطع باليني، استفاده دانشجويان پزشكي از رويكرد عمقي مطالعه افزايش و استفاده از رويكرد سطحي به طور چشمگيري كاهش يافت. بين رويكرد مطالعه و يادگيري دو گروه دانشجويان مقطع پايه و باليني اختلاف معني‌داري مشاهده نشد (140/0 = P). اما بين رويكردهاي مطالعه و يادگيري با پيشرفت تحصيلي دانشجويان رابطه معني‌داري مشاهده شد (01/0 = P). نتيجه‌گيري: با توجه به ويژگي رويكرد عمقي مطالعه در يادگيري مطلوب مطالب درسي، شايسته است كه برنامه‌ريزان آموزشي شرايطي را فراهم نمايند تا با ايجاد بهترين محيط‌هاي يادگيري زمينه را براي سوق دادن دانشجويان براي بهره گرفتن از اين رويكردها مهيا نمايند.

Background & Objective: Approach to the study, as one of the factors affects students’ learning and achievement, is of a great importance. The aim of this study was to compare medical students’ approaches to learning in pre-clinical and clinical years of study and its effect on their academic achievement. Methods: In this descriptive-analytic study, a total of 137 medical students in pre-clinical and clinical years of study in Jundishapur University of Medical Sciences, Ahvaz, Iran, were evaluated by using Approaches and Study Skills Inventory for Students (ASSIST) questionnaire. Grade point average of students in theoretical and practical courses was considered as an indicator of their academic achievement. Results: The most common approach to study and learning was deep approach (40.1%). In clinical years of study, a significant increase of using deep approach and significant decrease of using surface approach were observed. There was no significant difference between pre-clinical and clinical students in regard to their learning and study approaches (P = 0.140). Learning and study approach showed significant relationship with students’ academic achievement (P = 0.01). Conclusion: Due to the significance of using deep approach in learning, it is recommended that educational planners provide the best learning conditions to encourage students to take advantage of this study approach. Key Words: Approache to the study, Medical students, Academic achievement, Approaches and study skills inventory for students (ASSIST)