مقايسه تاثير دو روش آموزش مبتني بر سخنراني و آموزش الكترونيك با الگوي Merrill و Reigeluth بر يادگيري و انگيزش مشمولين آموزش مداوم پزشكي

Comparing the Effects of Lecture-Based and E-Learning Methods on Learning and Motivation of Participants in Continuing Medical Education

زمينه و هدف: آموزش، يكي از اركان اساسي توسعه توانمندي‌ها، مهارت‌ها و شايستگي‌ها در بخش‌هاي مختلف جامعه است. نتايج حاصل از مطالعات آموزش الكترونيكي در مقايسه با روش‌هاي آموزش مرسوم به استادان و دست‌اندركاران آموزش در رابطه با تدوين، توليد و اجراي دوره‌هاي آموزشي مناسب براي يادگيرندگان ياري مي‌رساند. هدف از اين پژوهش، مقايسه تاثير دو روش آموزش مرسوم (مبتني بر سخنراني) و روش آموزش الكترونيكي با استفاده از الگوها، راهبردها و فنون طراحي آموزشي بر ميزان يادگيري و انگيزش پزشكان در خصوص مبحث نارسايي حاد تنفسي بود. روش كار: در اين مطالعه نيمه آزمايشي، 60 پزشك به روش نمونه‌گيري در دسترس در دو گروه 30 نفري تحت آموزش با دوره مبتني بر دو روش آموزشي بررسي شدند. محتواي يادگيري در گروه شاهد بر اساس برنامه‌هاي مدون آموزش مداوم مرسوم بود و محتواي يادگيري الكترونيكي در گروه تجربي بر اساس همان برنامه‌ها با تلفيق الگوهاي طراحي آموزشي به صورت يادگيري الكترونيكي توليد شد. يافته‌ها: داده‌ها توسط پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پرسش‌نامه سنجش انگيزش جمع‌آوري شد. مقايسه نمره پيش‌آزمون و پس‌آزمون پزشكان شركت‌كننده تفاوت معني‌داري نداشت (05/0 < P)، اما مقايسه ميزان انگيزش‌ پزشكان پس از اتمام برنامه‌هاي آموزشي در دو گروه (گروه شاهد 97/3 ± 1/126، گروه تجربي 45/5 ± 83/143) تفاوت معني‌داري داشت (05/0 > P). نتيجه‌گيري: نتايج به دست آمده از پژوهش، حاكي از ارتباط معني‌دار به كارگيري راهبردها و فنون طراحي آموزشي با افزايش انگيزش شركت‌كنندگان در آموزش مداوم الكترونيكي جامعه پزشكي بود.

Background & Objective: Education is one of the fundamental pillars for developing capabilities, skills and competencies in the society. Comparing e-learning and traditional teaching methods help teachers and educational stakeholders in designing, developing and implementing appropriate learning courses for learners. The purpose of this study was to compare lecture-based and e-learning methods effects on learning and motivating physicians on the topic of acute respiratory failure using models, strategies and techniques of instructional design. Methods: In a quasi-experimental study, 60 general physicians selected by available sampling were divided into two equal groups (n = 30) based on the two instructional methods. Learning content in the control group was based on the compiled programs of Continuing Medical Education and in the e-learning group it was based on the same programs with integration of the instructional design models. Data were collected in pre-test, post-test using motivation assessing questionnaire using Merrill and Reigeluth models. Results: There was no significant difference between pre-test and post-test scores of participants (P > 0.05). But after educational programs, the motivation of physicians in control group (126.1 ± 3.97) was significantly (P < 0.05) less than experimental group (143.83 ± 5.45). Conclusion: The results of this study showed a significant increase in participantsʹ motivation after using electronic medical continuing education. Key Words: Electronic learning, Lecture-based learning, Motivation, Continuing medical education.